کلمات کلیدی مربوط به کتاب بیماری گوارشی و کبدی اسلیزنگر و فوردترن قسمت 1: رشته های پزشکی، گوارش و کبد
در صورت تبدیل فایل کتاب Sleisenger and Fordtran’s Gastrointestinal and Liver Disease Part 1 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بیماری گوارشی و کبدی اسلیزنگر و فوردترن قسمت 1 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
Elsevier، 2015 - 1029p.
ویرایش 10
ویرایش دهم کتاب
بیماریهای گوارشی و کبدی اسلیزنگر و فوردتران:
پاتوفیزیولوژی/تشخیص/علایم مدیریتی همچنان ادامه دارد. گوارش و
کبد. معتبر، جامع، و اگرچه دایره المعارفی است، اما بسیار خواندنی
است. ویراستاران برای اطمینان از یکنواخت بودن سازماندهی فصل ها
کار بسیار خوبی انجام داده اند. بنابراین، فصل ها دارای بخش هایی
در مورد اپیدمیولوژی، علت شناسی، پاتولوژی، پاتوفیزیولوژی، ویژگی
های بالینی، تشخیص، تشخیص افتراقی، درمان و پیش آگهی است. این
قالب یکنواخت به خوانندگان این امکان را می دهد که به راحتی
اطلاعاتی را در زیر عنوان های مختلف جستجو کنند تا پاسخ سوالات
خود را بیابند. همانطور که در پیشگفتار اشاره شد، محتوای کتاب در
42 سال پس از انتشار اولین چاپ در سال 1973 به شدت تغییر کرده
است. کار استادانه ای که مشارکت کنندگان و ویراستاران در حفظ
ارجاعات نه تنها به مقالات کلاسیک انجام داده اند، بلکه در
پیشرفت های مهم جدیدی که بین انتشارات نسخه های متوالی رخ داده
است، انجام داده اند. این مطالب جدیدتر همچنین شامل منابعی است که
بهروزرسانی شدهاند تا شامل مقالات منتشر شده در سال 2014 باشد.
همانطور که در پیشگفتار نیز اشاره شد، برخی از فصلهای جدید شامل
بحثهای بهروز در مورد میکروبیوتای روده، پروبیوتیکها و پیوند
مدفوع، و بیماریهای ساختگی دستگاه گوارش است. یکی از ویژگی های
برجسته کتاب درسی، وضوح و جزئیات جداول و کیفیت بالای
عکس های میکروگراف است.
ویرایش دهم Sleisenger و Fordtran همچنان یک کتاب درسی برتر خواهد
بود، همانطور که در مورد این اتفاق افتاد. پیشینیان آن، و به ویژه
برای دستیاران پزشکی، همکاران متخصص گوارش و متخصصین گوارش مفید
خواهد بود. در نهایت، من شخصاً می توانم پیشرفت های قابل توجهی را
که انجام شده است تأیید کنم، زیرا نویسنده فصل مربوط به
گاستروانتریت ائوزینوفیلیک در ویرایش دوم کتاب درسی بودم و خواندن
همان فصل در ویرایش دهم بر پیشرفت های مهمی تأکید می کند که انجام
شده است. در درک ما از اساس مولکولی و همچنین پاتوفیزیولوژی این و
اختلالات مرتبط.
Elsevier, 2015 - 1029p.
10th edition
The tenth edition of Sleisenger and
Fordtran’s Gastrointestinal and Liver Disease:
Pathophysiology/Diagnosis/Management continues as the benchmark
textbook of gastroenterology and hepatology. It is
authoritative, comprehensive, and, although encyclopedic in its
coverage, very readable. The editors have done an excellent job
ensuring that the organization of chapters is uniform. Thus,
chapters have sections on epidemiology, etiology, pathology,
pathophysiology, clinical features, diagnosis, differential
diagnosis, treatment, and prognosis. This uniform format allows
readers to search easily for information under different
subheadings to fid answers to their questions. As noted in the
Preface, the content of the book has changed dramatically in
the 42 years since the fist edition was published in 1973.
Whereas the fist edition had 115 chapters
and the tenth edition has 132, the additional 17 chapters belie
the masterly job the contributors and editors have done in
preserving references not only to classic articles but also
to
the important new advances that have occurred between
publications of successive editions. This newer material also
includes references that have been updated to include articles
published into 2014. As also noted in the Preface, some of the
new chapters include up-to-date discussions of enteric
microbiota, probiotics and fecal transplantation, and
factitious gastrointestinal diseases. An outstanding feature of
the textbook is the clarity and detail of the tables and the
high quality
of the photomicrographs.
The tenth edition of Sleisenger and Fordtran will continue to
be a premier textbook, as was the case with its predecessors,
and will be especially useful to medical residents,
gastroenterology fellows, and gastroenterologists. Finally, I
can personally attest to the remarkable advances that have been
made, as I was author of the chapter on eosinophilic
gastroenteritis in the second edition of the textbook, and
reading the same chapter in the tenth edition underscores the
important advances that have been made in our understanding of
the molecular basis as well as the pathophysiology of this and
related disorders.