Slavery and Essentialism in Highland Madagascar: Ethnography, History, Cognition

"مردم ناپاک" عبارتی است که در ارتفاعات جنوبی ماداگاسکار رایج است و به افرادی اطلاق می‌شود که تبار برده‌دار هستند که به صورت روزانه و به روش‌های مختلف مورد تبعیض قرار می‌گیرند. دنیس رگنیر قصد دارد تعصبات علیه نوادگان برده در ماداگاسکار و تداوم آن بیش از یک قرن پس از لغو رسمی برده داری را بررسی کند. رگنیر نشان می‌دهد که این تعصب ریشه در مورد قوی ذات‌گرایی روان‌شناختی دارد: نوادگان آزاد فکر می‌کنند که «بردگان» جوهری «کثیف» دارند که پاک کردن آن غیرممکن است.

آزمایش‌های میدانی رجنیه نادرستی موارد پذیرفته‌شده را ثابت می‌کند. این ایده که ننگ اجتماعی علیه برده داری میراثی از جامعه پیش از استعمار است. رگنیر برعکس استدلال می‌کند که تفسیر اساسی «برده‌ها» نتیجه فرآیند تاریخی است که توسط الغای استعماری برده‌داری آغاز شده است: در حالی که در دوران پیش از لغو برده‌داری می‌توانستند از طریق تشریفاتی پاکسازی شوند، لغو برده‌داری به این معنا بود که برده‌ها تنها به صورت سطحی به افراد آزاد تبدیل شدند، در حالی که جوهر درونی آنها بدون تغییر باقی ماند و به تدریج به عنوان "برای همیشه تغییرناپذیر" ساخته شد. کار رگنیر با مفاهیم جذاب و بر اساس کار میدانی دقیق و پر زحمت، مورد توجه انسان شناسان آفریقا، دانشجویان توسعه بین المللی، و کسانی است که به میراث برده داری نگاه می کنند.

“Unclean people” is a widespread expression in the southern highlands of Madagascar, and refers to people of alleged slave descent who are discriminated against on a daily basis and in a variety of ways. Denis Regnier sets out to explore the prejudice against slave descendants in highland Madagascar and its persistence more than a century after the official abolition of slavery. Regnier shows that the prejudice is rooted in a strong case of psychological essentialism: free descendants think that 'slaves' have a 'dirty' essence that is impossible to cleanse.

Regnier's field experiments prove the inaccuracy of the widely accepted idea that the social stigma against slavery is a legacy of pre-colonial society. Regnier argues to the contrary that the essential construal of 'slaves' is the outcome of the historical process triggered by the colonial abolition of slavery: whereas in pre-abolition times slaves could be cleansed through ritual means, the abolition of slavery meant that slaves were transformed only superficially into free persons, while their inner essence remained unchanged and became progressively constructed as 'forever unchangeable.' With fascinating implications, and based on detailed and painstaking fieldwork, Regnier's work will be of interest to anthropologists of Africa, students of international development, and those looking at the legacy of slavery.