Simplicius : on Aristotle on the soul 3.6-13

این چهارمین و آخرین جلد از ترجمه در این سری از تفسیر ارسطو است روی روح ، که اشتباهاً به سیمپلیسیوس نسبت داده شده است. . نویسنده واقعی آن، به احتمال زیاد پریسکین لیدیایی، در این اثر ثابت می کند که فیلسوفی اصیل است که شایسته مطالعه است، نه تنها به دلیل توضیح مفصل او از متن اغلب دشوار ارسطویی، بلکه به دلیل آموزه های روانشناختی خود. مؤلف در فصل ششم از موضوعات عقل بحث می کند. در فصول هفت تا هشت، ارسطو را در حال حرکت به سوی عقل عملی می‌داند، بنابراین راه را برای بحث در مورد آنچه آغازگر حرکت در فصل‌های نهم تا یازدهم است، آماده می‌کند. ادراک به عقل از نظر مفسر، ارسطو در فصول آخر (12-13) به بررسی انواع مختلف اجسام آلی مربوط به اشکال مختلف حیات (روشی و حسی، از ابتدایی ترین، لمسی تا پیچیده ترین) می پردازد. >

This is the fourth and last volume of the translation in this series of the commentary on Aristotle On the Soul, wrongly attributed to Simplicius. Its real author, most probably Priscian of Lydia, proves in this work to be an original philosopher who deserves to be studied, not only because of his detailed explanation of an often difficult Aristotelian text, but also because of his own psychological doctrines. In chapter six the author discusses the objects of the intellect. In chapters seven to eight he sees Aristotle as moving towards practical intellect, thus preparing the way for discussing what initiates movement in chapters nine to 11. His interpretation offers a brilliant investigation of practical reasoning and of the interaction between desire and cognition from the level of perception to the intellect. In the commentator's view, Aristotle in the last chapters (12-13) investigates the different type of organic bodies corresponding to the different forms of life (vegetative and sensory, from the most basic, touch, to the most complex).