Simplicius : on Aristotle on the heavens 3.7-4.6

در تفسیر پایان کتاب ارسطو در بهشت کتاب 3، سیمپلیسیوس انتقادات ارسطو از نظریه شیمی عنصری افلاطون را در تیمائوس بررسی می کند. افلاطون ویژگی های چهار عنصر را به شکل اجزای تشکیل دهنده و در نهایت به ترتیب مثلث هایی که آنها را تشکیل می دهند بستگی دارد. سیمپلیسیوس کمک‌های دو مفسر اصلی دیگر، اسکندر ارسطویی و پروکلوس افلاطونی، در بحث آثار گم‌شده را حفظ و نقد می‌کند. در کتاب 4، سیمپلیسیوس پانزده ایراد ارسطو به دیدگاه افلاطون در مورد وزن در عناصر چهارگانه را مشخص می کند. او کتاب 4 را با توضیح نقدهای ارسطو از نظریه وزن در اتم ها، از جمله پیشنهادات دموکریتوس در مورد تأثیر شکل اتم بر برخی حرکات اتمی، به پایان می رساند.

Commenting on the end of Aristotle On the Heavens Book 3, Simplicius examines Aristotle's criticisms of Plato's theory of elemental chemistry in the Timaeus. Plato makes the characteristics of the four elements depend on the shapes of component corpuscles and ultimately on the arrangement of the triangles which compose them. Simplicius preserves and criticizes the contributions made to the debate in lost works by two other major commentators, Alexander the Aristotelian, and Proclus the Platonist. In Book 4, Simplicius identifies fifteen objections by Aristotle to Plato's views on weight in the four elements. He finishes Book 4 by elaborating Aristotle's criticisms of Democritus' theory of weight in the atoms, including Democritus' suggestions about the influence of atomic shape on certain atomic motions.