دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Emil Cioran
سری:
ISBN (شابک) : 9788581224008
ناشر: Editora Rocco
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 160 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Silogismos da amargura به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هم اندیشی های تلخی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«Syllogisms of Bitterness» که در سال 1952 بدون موفقیت فوری منتشر شد، امروزه به عنوان یک فرو رفتن نیروبخش در اندیشههای متفکر سیوران، فیلسوفی که قبلاً با کی یرکگور، نیچه و ویتگنشتاین مقایسه شده است، دیده میشود. دو مضمون اساسی در این اثر وجود دارد، به همان اندازه که ترکیبی و عمیق است: مفهوم الهیاتی شر، و زوال تاریخی تمدن غربی. سیوران که خودش آن را «کشتی شکسته» مینامد، «درخشش نیستی هر چیزی که زندگی میکند» جذب میکند، زندگی را در تمام اشکال آن مورد بازجویی قرار میدهد و معانی منتسب به آن را زیر سوال میبرد. نتیجه اثری است که همانطور که خودش میگوید با اشاره به پروست و بودلر به لطف «معافیت ظلم او، عمل اهریمنی او، سخاوت صفرش» باقی مانده است و کاملاً این واقعیت را توجیه میکند که هر سال، جوانان بیشتری را به لژیون ستایشگران تفکر اصلی کیوران جذب کند.
Publicado em 1952 sem imediato sucesso, Silogismos da amargura é tido hoje em dia como um mergulho tonificante nas ideias do pensador Cioran, um filósofo que já foi comparado a Kierkegaard, Nietzsche e Wittgenstein. Dois temas básicos atravessam essa obra tão sintética quanto profunda: a noção do Mal, teológica, e a decadência da civilização ocidental, histórica. Atraído pelo que ele mesmo chama de "naufrágio", pelo "brilho do nada de tudo o que vive", Cioran interroga a vida, em todas as suas formas, e questiona os sentidos que a ela são atribuídos. O resultado é uma obra que sobrevive, como ele mesmo diz, referindo-se a Proust e Baudelaire, graças "à gratuidade de sua crueldade, à sua cirurgia demoníaca, à generosidade de seu fel", e que justifica plenamente o fato de, a cada ano, atrair mais jovens para a legião de admiradores do pensamento original de Cioran.