Silicon

1.1 نقش سیلیکون به عنوان یک نیمه هادی سیلیکون به عنوان یک ماده پایه نیمه هادی در صنعت الکترونیک کنونی ما بدون چالش است. دلایلی که چرا آن را به شدت برای این هدف خاص واجد شرایط می کند، بسیار زیاد است. ترکیب جذاب خواص فیزیکی (الکتریکی) سیلیکون و خواص منحصر به فرد لایه اکسیدی بومی آن، عوامل اصلی تکامل خیره کننده آن در فناوری دستگاه بوده است. با این حال، اکثر دلایل برای وضعیت فعلی آن با فرآیند صنعتی از نظر واحدهای شارژ (اقتصادی)، قابلیت اطمینان (تکرارپذیری) و انعطاف پذیری، اما همچنین در دسترس بودن آن مرتبط است. نکته اخیر، به ویژه، نقش مهمی در پروژه های طولانی مدت مختلف در کاربرد زمینی سلول های خورشیدی ایفا می کند. منابع عملاً تمام نشدنی دی اکسید سیلیکون حتی برای برنامه‌های پرمدعا در مورد جایگزین‌های آتی برای تسکین وضعیت فعلی در تولید برق توسط تایک‌های فتوولتایی، پایه‌ای مناسب را تشکیل می‌دهند. فرض اینکه حداکثر درصد 10 درصد تا سال 2000 جایگزین شود، تقریباً به معنای تولید انباشته سالانه 2 میلیون تن سیلیکون خام (بر اساس استانداردهای فعلی سلول خورشیدی) خواهد بود! برای نشان دادن ترتیبات بزرگی که باید در برنامه‌های مربوطه مورد بحث قرار گیرند: امروزه ظرفیت سیلیکون صنعتی کشورهای غیرکمونیستی (شامل فروسیلی کان و سایر آلیاژها بر اساس محتوای نسبی Si) به حدود 2 میلیون تن در سال می‌رسد. /p>

1.1 The Role of Silicon as a Semiconductor Silicon is unchallenged as a semiconductor base material in our present electronics indu­ stry. The reasons why it qualifies so strongly for this particular purpose are manyfold. The attractive combination of physical (electrical) properties of silicon and the unique properties of its native oxide layer have been the original factors for its breathtaking evolution in device technology. The majority of reasons, however, for its present status are correlated with industrial prosessing in terms of charge units ( economy), reliability (reproducibility), and flexibility, but also its availability. The latter point, in particular, plays an important role in the different long-term projects on the terrestrial application of solar cells. Practically inexhaustive resources of silicon dioxide form a sound basis even for the most pretentious programs on future alternatives to relieve the present situation in electrical power generation by photovol­ taics. Assuming a maximum percentage of 10% to be replaced by the year 2000 would roughly mean a cumulative annual production of 2 million metric tons of crude silicon (based on present solar cell standards)!). To illustrate the orders of magnitude that have to be discussed in pertinent programs: Today, the industrial silicon capacity of non-communistic countries (including ferrosili­ con and other alloys by their relative Si-content) amounts to some 2 million tons per year.