Silane Coupling Agents

* شایعه شده است که زنبور بامبل دارای چنان نقص های آیرودینامیکی است که ناتوان از پرواز است. کامپوزیت های پلیمری تقویت شده با فایبرگلاس، به طور مشابه، دو مانع (ظاهراً) غیرقابل عبور برای عملکرد دارند: 1) آب می تواند هر پیوند قابل تصور بین فاز آلی و معدنی را هیدرولیز کند، و 2) تنش در سطح مشترک در طول چرخه دما (ناشی از عدم تطابق در ضرایب انبساط حرارتی) ممکن است از قدرت یکی از فازها فراتر رود. سیلان های آلی عملکردی ترکیبات آلی- معدنی ترکیبی هستند که به عنوان عوامل جفت کننده در سطح مشترک آلی- معدنی برای کمک به غلبه بر این دو مانع برای عملکرد کامپوزیت استفاده می شوند. یکی از عملکردهای آنها استفاده از عمل هیدرولیتیک آب در شرایط تعادل برای کاهش تنش های ناشی از حرارت در سطح مشترک است. اگر بتوان شرایط تعادلی را حفظ کرد، این دو مشکل یکدیگر را خنثی می کنند. عوامل جفت کننده عمدتاً به عنوان موادی تعریف می شوند که پیوند چسبنده عملی پلیمر با مواد معدنی را بهبود می بخشند. این ممکن است شامل افزایش چسبندگی واقعی باشد، اما ممکن است شامل بهبود خیس شدن، رئولوژی و سایر خواص جابجایی نیز باشد. عامل جفت کننده همچنین ممکن است ناحیه بین فازی را برای تقویت لایه های مرزی آلی و معدنی اصلاح کند.

* It has been rumored that a bumble bee has such aerodynamic deficiencies that it should be incapable of flight. Fiberglass-reinforced polymer com­ posites, similarly, have two (apparently) insurmountable obstacles to per­ formance: 1) Water can hydrolyze any conceivable bond between organic and inorganic phase, and 2) Stresses across the interface during temperature cycling (resulting from a mismatch in thermal expansion coefficients) may exceed the strength of one of the phases. Organofunctional silanes are hybrid organic-inorganic compounds that are used as coupling agents across the organic-inorganic interface to help overcome these two obstacles to composite performance. One of their functions is to use the hydrolytic action of water under equilibrium condi­ tions to relieve thermally induced stresses across the interface. If equilib­ rium conditions can be maintained, the two problems act to cancel each other out. Coupling agents are defined primarily as materials that improve the practical adhesive bond of polymer to mineral. This may involve an increase in true adhesion, but it may also involve improved wetting, rheology, and other handling properties. The coupling agent may also modify the inter­ phase region to strengthen the organic and inorganic boundary layers.