Signs In Law - A Source Book: The Semiotics of Law in Legal Education III

این جلد نقشه راه مهمی را از طریق منابع تاریخی اصلی نشانه شناسی حقوقی که امروزه می شناسیم ارائه می دهد. تاریخ نشانه شناسی حقوقی، که اکنون حداقل یک قرن از عمرش می گذرد، هرگز نوشته نشده است (غیر رویدادی خود آبستن امکان نشانه شناختی). در نتیجه، منابع آن به ندرت به وضوح آشکار می شوند و با تغییر کلمه، شیء و معنا، گاهی اوقات از بین می روند. آنها از ترجمه انگلیسی سخنرانی افتتاحیه اولین کرسی مفاهیم حقوقی در دانشگاه آمستردام در سال 1916، از طریق مطالعات اواسط قرن بیستم در مورد "مالکیت" یا "قرارداد" به مقالاتی به همان اندازه جذاب در مورد مشکلات نشانه شناختی معاصر می رسند که توسط دانشجویان سابق سمینار میزگرد نشانه شناسی روبرتا کولسون در دانشگاه ایالتی پن در سال 2012 و 2013. مواد این کتاب با هم تار و پود نشانه شناسی و مفاهیم را می بافند، دو نام برای آشکار شدن نشانه شناسی در حقوق و گفتمان حقوقی حداقل تا نیمه دوم 20th. قرن، و هر دو تمرکز یک وکیل بر نشانه و معنا در قانون را پوشش می دهند. دومی در اقتضائات فرهنگی تمدنی گنجانده شده است که به این اصطلاحات معنا می بخشد و آنها را به ابزاری مؤثر برای تشریح قانون، بازسازی آن به عنوان ابزاری برای استفاده توسط وکیل برای پیشبرد منافع موکلان خود و برای قضات تبدیل می کند. به‌عنوان وسیله‌ای برای بازسازی زبان به‌عنوان روایتی از قانون که قدرت آن می‌تواند رفتار را به سختی‌های آن منحرف کند. نشانه شناسی حقوقی به بخشی ضروری از ابزار وکلای نخبه و رویکردی اساسی برای تحلیل متون حقوقی تبدیل شده است. دو جلد قبلی منتشر شده در سال‌های 2011 و 2012 به بررسی پیشرفت مفهومی، روش‌شناختی و معرفت‌شناختی در زمینه نشانه‌شناسی حقوقی، اشکال مدرن مطالعه نشانه‌شناسی و مکانیک فرآیندهای معناسازی توسط حقوقدانان می‌پردازد. با این حال، درس‌های بزرگ نشانه‌شناسی مستلزم تمرکز بر خاستگاه مفاهیم و چارچوب‌هایی است که به نشانه‌شناسی حقوقی معاصر تبدیل می‌شوند، خاستگاه‌های آن به‌عنوان ابژه‌ای از آگاهی معناسازی - چیزی که ریشه‌های آن، به‌عنوان درس‌هایی برای گفتگوهای شفاهی حقوق، است. در این جلد گسترش یافته است.

This volume provides a critical roadmap through the major historical sources of legal semiotics as we know them today. The history of legal semiotics, now at least a century old, has never been written (a non-event itself pregnant with semiotic possibility). As a consequence, its sources are seldom clearly exposed and, as word, object and meaning change, are sometimes lost. They reach from an English translation of the 1916 inaugural lecture of the first Chair in Legal Significs at the Amsterdam University, via mid 20th century studies on “property” or “contract,” to equally fascinating essays on contemporary semiotic problems produced by former students of the Roberta Kevelson Semiotics Roundtable Seminar at Penn State University 2012 and 2013. Together, the materials in this book weave the fabric of semiotics and significs, two names for the unfolding of semiotics in law and legal discourse at least until the second half of the 20th century, and both of which covered a lawyer’s focus on sign and meaning in law. The latter is embedded within the cultural imperatives of the civilization that gave these terms meaning and made them an effective tool for the dissection of law, its reconstitution as an instrument to be used by the lawyer to advance the interests of her clients, and for judges as a means to restructure language as a narrative of law whose power could bend behavior to its strictures. Legal semiotics has become an indispensible part of the elite lawyer’s toolkit and a fundamental approach to analysis of legal texts. Two previous volumes published in 2011 and 2012 explored the conceptual, methodological and epistemological progress in the field of legal semiotics, the modern forms of semiotics study, and the mechanics of meaning making processes by lawyers. Yet the great lessons of semiotics requires a focus on the origins of the concepts and frameworks that would become contemporary legal semiotics, its origins as an object of the consciousness of meaning making—one whose roots, as lessons for the oracular conversations of law, are expanded in this volume.