دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Oriana Fallaci
سری:
ناشر:
سال نشر: 1965
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 544 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اگر خورشید بمیرد: مشق
در صورت تبدیل فایل کتاب Si el sol muere به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اگر خورشید بمیرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«شاید خارقالعادهترین، صادقترین، دقیقترین و آخرین اما نه کماهمیتترین کتاب در میان کتابهایی که درباره ماجراجویی انسان در فضا نوشته شده است». این تفسیر مجاز «نیویورکر» بر نسخه آمریکایی «اگر خورشید بمیرد» نوشته اوریانا فالاچی بود که در ایتالیا توسط ریتزولی در سال 1965 منتشر شد و بعداً در یازده کشور ترجمه شد. در دهه 1960، فالاچی که قبلاً نویسنده و فرستاده مشهور "L'Europeo" بود، دوره های طولانی را در ایالات متحده در میان فضانوردان و محققان کیپ کندی گذراند. آنها را مشاهده می کند، آنها را بررسی می کند، آنها را مورد سؤال قرار می دهد. نتیجه، دفترچه خاطرات زنی است که با کنجکاوی و اشتیاق در برابر اکتشافات علم و فناوری زندگی می کند، اما با ترس و شک و تردید به این سازمان فضایی می نگرد. داستان تا حدی شکل گفت و گوی خیالی با پدرش را دارد. اوریانا با او استدلال می کند و از فاصله ای که آنها را از هم جدا می کند آگاه است: پیرمرد، پدر، که به اصالت چیزها، درختان و زمینی که نسل ها را تغذیه کرده اند، می چسبد. و دختری که تحقیقات خود را در "دنیای جدید" انجام می دهد، در شگفت است که به بهای چه خوشبختی یا بدبختی بر ماه و سیارات دیگر تسخیر می شود. ری بردبری در جلسه ای به یاد ماندنی به او گفته بود: «اگر خورشید بمیرد، نژاد ما با خورشید می میرد... و هومر می میرد و میکل آنژ می میرد و گالیله می میرد. آنها را نجات دهیم، پس خودمان را نجات دهیم.» فالاچی پس از سفر هیجان انگیزش، «پر از خوش بینی ناامیدکننده»، خود را به آینده می سپارد. "هر چه که لازم باشد... ما آنجا زندگی خواهیم کرد."
“Tal vez el más extraordinario, el más honesto, el más preciso, y por último, el más conmovedor libro de entre los muchos que se han escrito acerca de la aventura del hombre en el espacio”. Fue el comentario autorizado del “New Yorker” a la edición americana de Si el Sol Muere de Oriana Fallaci, publicado en Italia por Rizzoli en 1965 y luego traducido en once países. En la década de los sesenta, Fallaci, que era ya una escritora de renombre y enviada de “L’Europeo”, pasa largas temporadas en Estados Unidos entre los astronautas y los investigadores de Cabo Kennedy. Los observa, los examina, los interroga. El resultado es el diario de una mujer que vive su tiempo afrontando con curiosidad y entusiasmo los descubrimientos de la ciencia y la tecnología, pero ve la empresa espacial con miedo y muchas dudas. El relato toma, en parte, la forma de un diálogo imaginario con su padre. Con él, Oriana discute argumentativamente, consciente de la distancia que los separa: el anciano, el padre, que se aferra a la autenticidad de las cosas, los árboles y la tierra que han alimentado a generaciones. Y la hija, que lleva a cabo su investigación en el “nuevo mundo”, se pregunta a precio de qué felicidad o desdicha el individuo conquistará la Luna y los otros planetas. “Si el Sol muere,” le había dicho Ray Bradbury en un memorable encuentro “nuestra raza muere con el Sol… y muere Homero, y muere Michelangelo, y muere Galileo. Salvémoslos, por tanto, salvémonos”. Tras su apasionante viaje, “llena de desesperado optimismo”, Fallaci se confía al futuro. “Cueste lo que cueste… viviremos allí arriba”.