Short Voyages to the Land of the People ()

ویرایش: [1 ed.] 
نویسندگان: Jacques Ranciere. James Swenson  
سری: Atopia: Philosophy, Political Theory, Ae 
ISBN (شابک) : 0804736812, 9780804736817 
ناشر: Stanford University Press 
سال نشر: 2003 
تعداد صفحات: 72 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 9 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 28,000

این کتاب مجموعه ای از متون را تجزیه و تحلیل می کند که به طرق مختلف به دنبال نمایش مردم هستند. رانسیر به این متون به‌عنوان روایت‌های سفر یا قوم‌نگاری‌هایی برخورد می‌کند که نویسندگان آن نه به سرزمین‌های دوردست یا عجیب، بلکه در خطوط طبقاتی سفر کرده‌اند. در این مطالعه واقعاً تطبیقی، او شعر وردزورث، گفتمان آرمان‌شهری سنت سیمونیان، مکاتبات و تئاتر بوشنر، خاطرات کودکی ساووی کلود ژنو، نظریه‌های تاریخ میشله را بررسی می‌کند. نثر و شعر ریلکه و بازی اینگرید برگمان در فیلم پس از جنگ روسلینی اروپا 51. رانسیر اشکال مختلف جابجایی را بررسی می‌کند که بر سوژه‌هایش تأثیر می‌گذارد و هر کدام را قادر می‌سازد تا با مکان‌ها و مسیرهایی که معمولاً به عنوان واقعیت شناخته می‌شوند، بیگانه شوند. او به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند که «مردم» در متون مورد بررسی هیچ دلالت مناسبی ندارند، در عوض، آنها به‌عنوان نقاطی از واقعیت عمل می‌کنند که مسافر می‌تواند چارچوب مفهومی را بر اساس آن‌ها بپوشاند که بر اساس شرایط نه دیگری، بلکه از خود شکل می‌گیرد.

This book analyzes a range of texts that seek, in different ways, to represent “the people.” Rancière approaches these texts as travel narratives or ethnographies whose authors have traveled not to distant or exotic lands but across class lines. In this truly comparative study, he examines Wordsworth’s poetry, the utopian discourse of the Saint-Simoniens, the correspondence and theater of Büchner, Claude Genoux’s Mémoires d’un enfant de la Savoie, Michelet’s theories of history, the prose and poetry of Rilke, and the performance of Ingrid Bergman in Rossellini’s postwar film Europe 51. Rancière examines the various forms of displacement that affect his subjects, enabling each to become foreign to the sites and trajectories commonly known as reality. He argues convincingly that “the people” have no proper signification in the texts under consideration, instead, they function as points of reality upon which the voyager can drape a conceptual framework shaped by the circumstances not of the other, but of the self.