Ship of Fate: Memoir of a Vietnamese Repatriate

کشتی سرنوشت داستان هیجان‌انگیز یک افسر ارتش ویتنامی را روایت می‌کند که در سال 1975 از سایگون تخلیه شد، اما تصمیم دراماتیکی گرفت که برای همسر و فرزندانش به ویتنام بازگردد، نه اینکه در ایالات متحده مستقر شود. کشورهای بدون آنها خاطرات ترن دین ترو که در سال‌های پس از سال 1991 به زبان ویتنامی نوشته شد، زمانی که او و خانواده‌اش سرانجام به ایالات متحده مهاجرت کردند، شرح مفصل و تلخی از آسیب‌های روحی فردی او به عنوان یک پناهنده در بلاتکلیفی و سپس به عنوان یک زندانی در ویتنامی ارائه می‌کند. اردوگاه های بازآموزی.

در آوریل 1975، بیش از 120000 پناهنده هندوچینی به دنبال اسکان مجدد در ایالات متحده بودند و به زودی به آنها اسکان داده شدند. با این حال، در حالی که در اردوگاه‌های پناهندگان گوام منتظر بودند، تقریباً 1500 مرد و زن ویتنامی بدون هیچ شرایط نامشخصی اصرار داشتند که به ویتنام بازگردانده شوند. ترون یکی از این عودت کنندگان بود. برای حل بحران در حال تشدید، دولت ایالات متحده یک کشتی بزرگ به نام Việt Nam Thương Tín به ویتنامی ها اعطا کرد. ترون که یک فرمانده نیروی دریایی باتجربه بود، ناخدای کشتی شد و در اکتبر 1975 بازگردانده شده را به ویتنام بازگرداند. در بازگشت، او بیش از دوازده سال زندانی شد و تحت بیگاری اجباری قرار گرفت.

حساب ترن یک موضوع پنهان را آشکار می کند. تاریخچه اردوگاه های پناهندگان در گوام، اختلافات داخلی بین پناهندگان ویتنامی، اختلافات سیاسی بین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و دولت ایالات متحده، و وحشت اردوگاه های "بازآموزی" پس از جنگ. در حالی که کتاب های بی شماری در مورد جنگ ایالات متحده در ویتنام وجود دارد، هنوز هم تعداد نسبتا کمی به زبان انگلیسی وجود دارد که جنگ را از منظر ویتنامی روایت می کند. این ترجمه ابعاد جدید و غیرمنتظره ای به خروج نهایی ارتش ایالات متحده از ویتنام می دهد.

Ship of Fate tells the emotionally gripping story of a Vietnamese military officer who evacuated from Saigon in 1975 but made the dramatic decision to return to Vietnam for his wife and children, rather than resettle in the United States without them. Written in Vietnamese in the years just after 1991, when he and his family finally immigrated to the United States, Trần Đình Trụ’s memoir provides a detailed and searing account of his individual trauma as a refugee in limbo, and then as a prisoner in the Vietnamese reeducation camps.

In April 1975, more than 120,000 Indochinese refugees sought and soon gained resettlement in the United States. While waiting in the Guam refugee camps, however, approximately 1,500 Vietnamese men and women insisted in no uncertain terms on being repatriated back to Vietnam. Trần was one of these repatriates. To resolve the escalating crisis, the U.S. government granted the Vietnamese a large ship, the Việt Nam Thương Tín. An experienced naval commander, Trần became the captain of the ship and sailed the repatriates back to Vietnam in October 1975. On return, he was imprisoned and underwent forced labor for more than twelve years.

Trần’s account reveals a hidden history of refugee camps on Guam, internal divisions among Vietnamese refugees, political disputes between the United Nations High Commissioner for Refugees and the U.S. government, and the horror of the postwar “reeducation” camps. While there are countless books on the U.S. war in Vietnam, there are still relatively few in English that narrate the war from a Vietnamese perspective. This translation adds new and unexpected dimensions to the U.S. military’s final withdrawal from Vietnam.