دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mary Louise Roberts
سری:
ISBN (شابک) : 022675314X, 9780226753140
ناشر: University of Chicago Press
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 208
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Sheer Misery: Soldiers in Battle in WWII به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بدبختی محض: سربازان در نبرد در جنگ جهانی دوم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
لروی استوارت آمریکایی که در سال 1944 در سراسر فرانسه اشغال شده راهپیمایی کرد، نه مرگ و نه شکوهی در ذهن داشت: او نگران لباس زیرش بود. استوارت مینویسد: «وقتی راه میرفتیم با مشکل جدیدی مواجه شدم، من و شلوارک با هم هماهنگ نبودیم. آنها همیشه روی من می خزیدند.» شکایات ناشی از ناراحتی جسمانی مانند استوارت - یا بدتر - در خاطرات پیاده نظام از تئاتر اروپا، خواه سربازان انگلیسی، آمریکایی، آلمانی یا فرانسوی باشند، رخنه می کند. بدبختی خیس و منجمد بدون پایانی - این زندگی میلیون ها مرد سرباز بود. لباس زیر خزنده ممکن است بهای ناچیزی برای آزادی میلیونها نفر باشد، اما در بدبختی کامل آن لحظه، برای سربازانی مانند استوارت کاملاً طبیعی بود که این هدف را از دست بدهند. Misery محض به تجربیات بدنی سربازانی که در دو سال آخر جنگ در بلژیک، فرانسه و ایتالیا جنگیدند، نگاهی انسانی و بی دریغ آموزش می دهد. در شرایط وحشتناک غیربهداشتی و غالباً کشنده خط مقدم، بدن آنها شکسته شد و سرسختانه نیاز خود را به گرما، استراحت و تغذیه خوب اعلام کردند. پاها برای راهپیمایی بیش از حد متورم شدند، انگشتان آنقدر یخ زدند که نمی توانستند ماشه را بکشند. معده گرفتگی، و اسهال لکهدار لباس زیر و شلوار. مری لوئیز رابرتز، مورخ سرشناس، با روی گردانی از روایتهای استراتژی نظامی سطح بالا که بر بسیاری از تاریخهای جنگ جهانی دوم تسلط دارد، به خاطرات حسی مانند نالههای «میمیهای فریادزن»، بوی تند کوردیت، به خاطرات حسی و درونی زندهسازی میکند. و منظره تکان دهنده دنیوی اجساد پوسیده. همانطور که رابرتز می نویسد، "برای سربازانی که می جنگیدند، جنگ بیش از هر چیز مربوط به بدن آنها بود. آنها به عنوان بدنه هایی بودند که جذب، آموزش و اعزام شده بودند. کار آنها زخمی کردن و کشتن اجساد و همچنین مجروح شدن و کشته شدن بود. «مصیبت محض» که توسط یکی از متمایزترین مورخان جنگ جهانی دوم به سبکی تکرار نشدنی گفته میشود، هم نگاهی بیسابقه به دنیای سطح زمین سرباز معمولی و هم بازنمایی عمیقی از تجربه بدن در جنگ را به خوانندگان میدهد.
Marching across occupied France in 1944, American GI Leroy Stewart had neither death nor glory on his mind: he was worried about his underwear. “I ran into a new problem when we walked,” Stewart wrote, “the shorts and I didn’t get along. They would crawl up on me all the time.” Complaints of physical discomfort like Stewart’s―or worse―pervade infantrymen’s memories of the European theater, whether the soldiers were British, American, German, or French. Wet, freezing misery with no end in sight―this was life for millions of enlisted men. Crawling underwear may have been a small price to pay for the liberation of millions of people, but in the utter wretchedness of the moment, it was quite natural for soldiers like Stewart to lose sight of that end. Sheer Misery trains a humane and unsparing eye on the corporeal experiences of the soldiers who fought in Belgium, France, and Italy during the last two years of the war. In the horrendously unhygienic and often lethal conditions of the front line, their bodies broke down, stubbornly declaring their needs for warmth, rest, and good nutrition. Feet became too swollen to march, fingers too frozen to pull triggers; stomachs cramped, and diarrhea stained underwear and pants. Turning away from the accounts of high-level military strategy that dominate many WWII histories, acclaimed historian Mary Louise Roberts instead relies on diaries and letters to bring to life visceral sense memories like the moans of the “screaming meemies,” the acrid smell of cordite, and the shockingly mundane sight of rotting corpses. As Roberts writes, “For soldiers who fought, the war was above all about their bodies. It was as bodies that they had been recruited, trained, and deployed. Their job was to injure and kill bodies but also be injured and killed.” Told in inimitable style by one of our most distinctive historians of the Second World War, Sheer Misery gives readers both an unprecedented look at the ground-level world of the common soldier and a deeply felt rendering of the experience of being a body in war.