Sharing Child Care in Early Parenthood

مالکوم هیل که در ابتدا در سال 1987 منتشر شد، راه‌های مختلفی را بررسی می‌کند که والدین مسئولیت مراقبت از کودکان پیش‌دبستانی خود را با افراد دیگر، چه اعضای شبکه‌های اجتماعی، چه گروه‌های رسمی یا مراقبان پولی، به اشتراک می‌گذارند. او همچنین به دلایل والدین برای انتخاب و تغییر ترتیبات خاص خود می پردازد. به این ترتیب او بینش هایی را در مورد طیف وسیعی از ایده هایی که اعضای عادی مردم در مورد نیازهای کودکان دارند ارائه می دهد. حقوق و وظایف مادران و پدران؛ و اینکه کودکان چگونه فکر می کنند و احساس می کنند.

تفاوت های بارز در روابط اجتماعی خانواده ها و تصورات مربوط به اینکه چه کسی به عنوان یک فرد قابل قبول است، توصیف می شود. در چه شرایطی و برای چه هدفی، یک مراقب جایگزین برای کودکان کنید. تعدادی از این تضادها با نگرش ها و شرایط زندگی مرتبط هستند که تحت تأثیر طبقه اجتماعی قرار دارند.

این کتاب پیامدهای احتمالی را برای افراد مشخص می کند. سازگاری اجتماعی کودکان ناشی از این الگوهای مراقبت. این نشان می‌دهد که افرادی که با کودکان زیر پنج سال کار می‌کنند می‌توانند از تطبیق فعالیت‌ها و خدمات خود با تجربیات قبلی کودکان از مراقبت مشترک و انتظارات متفاوت خانواده‌ها در مورد گروه‌هایی برای کودکان سود ببرند.

Originally published in 1987, Malcolm Hill examines the different ways in which parents share responsibility for looking after their pre-school children with other people, whether members of their social networks, formal groups or paid carers. He also looks at the reasons parents give for choosing and changing their particular arrangements. In this way he provides insights into a range of ideas which ordinary members of the public have about children’s needs; the rights and responsibilities of mothers and fathers; and how children think and feel.

Marked differences are described in the social relationships of families and in notions about who is acceptable as a substitute carer for children, in what circumstances and for what purpose. Several of these contrasts are linked to attitudes and life-conditions which are affected by social class.

The book identifies possible consequences for individual children’s social adaptability resulting from these patterns of care. It suggests that people working with the under-fives could profit from adapting their activities and services to children’s previous experiences of shared care and families’ differing expectations about groups for children.