Shaping Flexibility in Vocational Education and Training: Institutional, curricular and professional conditions

به نظر می‌رسد انعطاف‌پذیری مفهوم اصلی تغییر اقتصادی و آموزشی در زمان ما باشد. وعده راه حل برای بسیاری از مشکلات در سطح فردی، نهادی و ملی به همان اندازه که تحسین برانگیز است، بحث و جدل را برمی انگیزد. این ممکن است به دیدگاه‌های مختلف بازیگران و محققان درگیر در حل مسئله در آموزش و پرورش حرفه‌ای (VET) مرتبط باشد، جایی که، از یک سو، راه‌حل‌ها را باید در صلاحیت‌های کلیدی و قابلیت انتقال، در تغییر فرآیندهای تدریس و یادگیری جستجو کرد. در حالی که، از سوی دیگر، شرایط سیاسی، نهادی، سازمانی، و حرفه ای به عنوان مداخلات کلیدی برای ایجاد نیروی کار پاسخگو بر اساس یک سیستم VET مهندسی مجدد دیده می شود. در نتیجه، انعطاف پذیری در ارتباط با آموزش و پرورش حرفه ای و بازار کار مفاهیم متفاوتی دارد.

Flexibility seems to be the core concept of economic and educational change in our time. The promise of solutions to many problems at the individual, institutional, and national level evokes as much controversy as acclaim. This might be related to the different perspectives of actors and researchers involved in problem-solving in Vocational Education and Training (VET), where, on the one hand, solutions should be sought in key qualifications and transferability, in changing teaching and learning processes, while, on the other, political, institutional, organisational, and professional conditions are seen as the key interventions to build a responsive workforce on the basis of a re-engineered VET system. Consequently, flexibility in connection with vocational education and training and the labour market has several divergent connotations.