Shapes of Forms: From Gestalt Psychology and Phenomenology to Ontology and Mathematics

مثلث غیرممکن، پس از درک حالت ادراکی داده شده از وجود آن "شی"، سیستم بینایی فرض می کند که هر سه ضلع در هر سه ضلع لمس می شوند، در حالی که این فقط در یک طرف اتفاق می افتد. در واقع، طرفین فقط از نظر نوری با هم تماس دارند، زیرا از نظر عمقی از هم جدا هستند. به قول مینونگ، مثلث پنروز در یک «هدف» یا در چیزی که امروز «طرحواره شناختی» می نامیم وارد شده است. همانطور که گفته شد، بررسی مجدد نظریه مکتب گراتس، مشکلات متعددی را در رابطه با نظریه ادراک روشن می کند، و همانطور که لوچیو در مقاله خود به این کتاب اشاره می کند، به حذف تعدادی از موارد معمول بیش از حد ساده انگارانه کمک می کند. شناسایی مفهوم شناخت‌گرایانه «از بالا به پایین» با «فون ابن انتن» ورتایمر، و «از پایین به بالا» با «فون آنتن ناچ ابن» او. در واقع، نه ادراک «مفهوم محور» هوخبرگ و گرگوری و نه ادراک «داده محور» گیبسون با مفهوم اولیه گشتالت منطبق نیستند.

impossible triangle, after apprehension of the perceptively given mode of being of that 'object', the visual system assumes that all three sides touch on all three sides, whereas this happens on only one side. In fact, the sides touch only optically, because they are separate in depth. In Meinong's words, Penrose's triangle has been inserted in an 'objective', or in what we would today call a "cognitive schema". Re-examination of the Graz school's theory, as said, sheds light on several problems concerning the theory of perception, and, as Luccio points out in his contribution to this book, it helps to eliminate a number of over-simplistic commonplaces, such as the identification of the cognitivist notion of 'top down' with Wertheimer's 'von oben unten', and of 'bottom up' with his 'von unten nach oben'. In fact, neither Hochberg's and Gregory's 'concept-driven' perception nor Gibson's 'data-driven' perception coincide with the original conception of the Gestalt.