دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Shankara, Ibn 'Arabi et Maître Eckhart : La Voie de la Transcendance
دانلود کتاب شنکره، ابن عربی و استاد اکهارت: راه تعالی
مشخصات کتاب
Shankara, Ibn 'Arabi et Maître Eckhart : La Voie de la Transcendance
ویرایش:
نویسندگان: Reza Shah-Kazemi
سری: Théôria
ISBN (شابک) : 2296115926, 9782296115927
ناشر: Harmattan
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 310
[645]
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 44,000
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Shankara, Ibn 'Arabi et Maître Eckhart : La Voie de la Transcendance به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شنکره، ابن عربی و استاد اکهارت: راه تعالی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب شنکره، ابن عربی و استاد اکهارت: راه تعالی
رضا شاه کاظمی (محقق و اسلام شناس) در اینجا به بررسی تطبیقی سه شخصیت بزرگ معنوی متعلق به سنت های معنوی (شنکاره برای هندوئیسم، ابن عربی برای اسلام و مایتر اکهارت برای مسیحیت) می پردازد. فراتر از تفاوت‌های مربوط به شکل سنتی (عبارات کلامی، ویژگی‌های حقوقی، ...) همه در سطح متافیزیکی به سطح بالایی رسیده‌اند و خود را تا رسیدن به وحدت الهی از طریق تجربه معنوی (یعنی انقراض الهیات) درک می‌کنند. ایگو، از فردیت آنها، تا تنها به یگانگی، مطلق، ابدی و بی همتا می ماند، حتی زمانی که همه چیزهای آفریده شده از نقطه نظر ادراک نسبی و زودگذر ما از بین می روند یا می میرند). نکته مشترک دیگر این است که این سه استاد غالباً به اشتباه به بدعت و خداپرستی (یا تجسم گرایی) متهم شده اند، در حالی که با خواندن تمام رساله های آنها متوجه می شویم که برعکس، آنها وحدت خدایی را رد کرده اند و فقط درجات مختلفی از آن را اعتراف کرده اند. توحید، با ظرافت های اعتقادی گریز از ناآگاهان. به همین ترتیب، هر سه توسط برخی از خاورشناسان بی‌وجدان یا «برون‌گرایان» تحریف شده‌اند و به نظر می‌رسد که با شکل سنتی خود فاصله دارند یا مخالف هستند، در حالی که برعکس، به شدت به آن دلبستگی دارند و در عین حال به ذات خود می‌رسند. ، بنابراین از شکل سنتی خود فراتر می روند و در عین حال عمیقاً به آن وابسته هستند. بنابراین نویسنده آموزه‌های اعتقادی متفاوت آنها را افشا می‌کند و نشان می‌دهد که فراتر از تفاوت‌های الهیاتی و حقوقی سنت‌های مختلف، حقایق متافیزیکی جهانی و یکسان هستند (حتی اگر بیان این حقایق یکسان بر اساس زبان انسانی متفاوت باشد). شکل سنتی مورد نظر). با این حال، نویسنده همچنین جریان‌های سنکریتیستی را که شکل سنتی را رها می‌کنند، نقد می‌کند، همانطور که جریان‌های عصر جدید را که ادعا می‌کنند می‌توانند بدون التزام به یک آموزه الهیات صحیح به تحقق معنوی دست یابند، مناسک شکل سنتی ارتدوکس را محکوم می‌کند. و پیگیری دقیق روش های معنوی ارائه شده توسط یک استاد روحانی ارتدکس. در واقع، در هر دو مورد، افراد عموماً به خلط روان و معنوی ختم می‌شوند، بسیاری از فضایل معنوی را رها می‌کنند و به اخلاق‌گرایی و انسان‌گرایی نسبتاً سطحی و مبهم می‌افتند و بنابراین از هدف مورد نظر دور می‌شوند. بنابراین در زمینه اقتضایی، احترام به شکل سنتی اهمیت واقعی پیدا می کند و تنها کسانی که موفق به نابودی نفس خود می شوند (که باعث از بین رفتن آگاهی از وجود فردی و در نتیجه نسبی خود می شود) در نهایت به آگاهی می رسند. خالص از وحدت الهی. ، فراتر از احتمالات این جهان پایین (و تفاوت های کلامی، فلسفی، حقوقی و غیره). علاوه بر این، حکمای غیر مسلمان که به این درجه از تحقق می رسند، به توحید می پردازند و از این رو تحت تأثیر دگرگونی های اعتقادی جریان های انحرافی دینی متعلق به سنت معنوی خودشان قرار نمی گیرند. اما برتری اسلام از زمان ظهورش در چرخه کنونی ما به این معناست که توده ای که نمی تواند به این درجه معنوی برسد، باید به تنها سنت معنوی باقی مانده کامل و کامل، با متن مقدسی که هنوز حفظ شده، یک قانون الهی کارآمد، روی آورد. یک مسیر معنوی فعال، یک زبان مقدس فعال و یک شکل سنتی هنوز زنده است، تا زمانی که ما زحمت فاصله گرفتن از گروه‌های فرقه‌ای مختلف را که در طول قرن‌ها ظاهر شده‌اند را به جان بخریم، و عمیقاً در متن مقدس تعمق کنیم. و در پایان، نویسنده در پایان کتاب به نقد خطاها و تناقضات گوناگون «تفسیرهای تقلیل گرایانه» مدرن در رابطه با تجربیات معنوی (استعلایی) می پردازد. به طور خلاصه، به بیان دقیق، این یک رساله متافیزیکی نیست، بلکه یک تحلیل تطبیقی از رساله های متافیزیکی مختلف و تجربیات معنوی سه استاد بزرگ معنوی است که تأثیر زیادی بر جوامع دینی مربوطه خود داشته اند.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Reza-Shah Kazemi (chercheur et islamologue), nous livre ici une étude comparative de trois grandes figures spirituelles appartenant à des traditions spirituelles (Shankara pour l'hindouisme, Ibn Arabî pour l'islam et Maitre Eckhart pour le Christianisme). Au-delà des différences liées à la forme traditionnelle (expressions théologiques, spécificités juridiques, ...) tous ont ont atteint un degré élevé sur le plan métaphysique, se réalisant spirituellement jusqu'à atteindre l'Unicité Divine par l'expérience spirituelle (c'est-à-dire l'extinction de l'ego, de leur individualité, pour ne contempler que l'Unique, l'Absolu, Celui qui demeure éternel et unique même quand toutes les choses créées se dissipent ou s'éteignent du point de vue de notre perception relative et éphémère). Autre point commun, ces trois maîtres ont souvent été accusés à tort d'hérésies et de panthéisme (ou d'incarnationnisme), alors qu'en lisant l'ensemble de leurs traités, on s'aperçoit qu'au contraire, ils réfutaient le panthéisme et qu'ils professaient que différents degrés du Tawhid, avec des subtilités doctrinales échappant aux gens peu avertis. De même, ils ont tous les trois étaient déformés par certains orientalistes ou "exotériques" peu scrupuleux, faisant croire qu'ils étaient éloignés ou opposés de leur forme traditionnelle, alors qu'au contraire, ils y étaient fortement attachés, tout en atteignant leur essence (noyau), transcendant ainsi leur forme traditionnelle tout y étant profondément attaché. L'auteur expose donc leurs différents enseignements doctrinaux, et montrent qu'au-delà des divergences théologiques et juridiques des différentes traditions, les vérités métaphysiques sont universelles et identiques (même si les expressions de ces mêmes vérités, peuvent varier selon le langage humain employée et la forme traditionnelle en question). Cependant, l'auteur critique aussi les courants syncrétistes qui abandonnent une forme traditionnelle, de même qu'il dénonce les courants new-âge qui prétendent pouvoir atteindre la réalisation spirituelle sans adhérer à une saine doctrine théologique, aux rites d'une forme traditionnelle orthodoxe et au suivi scrupuleux des méthodes spirituelles prodiguées par un maître spirituel orthodoxe. En effet, dans les deux cas, les personnes finissent généralement par confondre le psychique et le spirituel, délaissent de nombreuses vertus spirituelles, et tombent dans un moralisme et un humanisme plutôt superficiels et vagues, et s'éloignent donc du But recherché. Dans le domaine de la contingence, le respect d'une forme traditionnelle revêt donc une réelle importance, et seul celui qui parvient à annihiler son ego (entrainant une perte de conscience de sa propre existence individuelle et donc relative), finit par atteindre la conscience pure de l'Unicité Divine, au-delà des contingences de ce bas-monde (et des divergences théologiques, philosophiques, juridiques, etc.). D'ailleurs, les sages non-musulmans qui atteignent ce degré de réalisation, professent le Tawhîd et ne sont donc pas affectés par les altérations doctrinales des courants religieux déviants appartenant à leur propre tradition spirituelle. Pour autant, la supériorité de l'islam depuis son apparition dans notre cycle actuel, fait que la masse incapable d'atteindre ce degré spirituel, doit plutôt se tourner vers la seule tradition spirituelle demeurant totale et complète, avec un Texte sacré encore préservé, une Loi Divine efficiente, une voie spirituelle active, une Langue sacrée opérative et une forme traditionnelle encore vivante, pour peu que l'on prenne la peine de s'éloigner des différents groupes sectaires apparus au fil des siècles, et que l'on médite profondément le Texte sacré. Et enfin, à la fin de l'ouvrage, l'auteur critique les erreurs et les contradictions des différentes "interprétations réductionnistes" modernes par rapport aux expériences spirituelles (transcendantales). En somme, il ne s'agit pas d'un traité métaphysique à proprement parler, mais d'une analyse comparative de différents traités métaphysiques et d'expériences spirituelles de trois grands maîtres spirituels qui ont fortement marqué leur communauté religieuse respective.
