Serengeti IV: Sustaining Biodiversity in a Coupled Human-Natural System

ساوان‌های وسیع و مهاجرت‌های بزرگ سرنگتی، اکوسیستمی هماهنگ و متعادل را القا می‌کند. اما در واقعیت، تاریخ سرنگتی مملو از نبردهای بین طبیعت انسانی و غیرانسانی است. در دهه 1890 و چندین بار پس از آن، ویروس آفت گاو - سرانجام در سال 2008 شکست خورد - هم جمعیت صحرایی اهلی و هم وحشی و همچنین زندگی انسان ها و سایر حیواناتی را که به آنها وابسته بودند ویران کرد. در دهه 1920، گردشگران مجهز به گران‌ترین وسایل شکار جهان، علفزارها را پر کردند. و در سال‌های اخیر، خشونت در تانزانیا یکی از موفق‌ترین مراکز تحقیقاتی زیست‌محیطی طولانی‌مدت تاریخ را تهدید کرده است.

Serengeti IV، آخرین قسمت از مجموعه‌ای قدیمی در اکولوژی و تنوع زیستی منطقه، نقش گونه های ما را به عنوان منبع اختلاف و تعادل در پویایی اکوسیستم سرنگتی بررسی می کند. این کتاب از طریق فصل‌هایی که پیچیدگی‌های انتقال بیماری‌های عفونی در بین جمعیت‌ها، گسترش کشاورزی و چالش‌های متعدد مدیریت این اکوسیستم امروزی را ترسیم می‌کنند، نشان می‌دهد که چگونه مردم و مناظر اطراف مناطق حفاظت‌شده حیاتی مانند پارک ملی سرنگتی می‌توانند و باید به حفاظت از سرنگتی کمک کنند. برای موفقیت، تلاش‌های حفاظتی نیز باید بر رفاه مردم بومی متمرکز شود، و به آنها اجازه می‌دهد تا فعالیت‌های کشاورزی خود را حفظ کنند و از منابع طبیعی ارائه‌شده توسط مناطق حفاظت‌شده بهره ببرند - تعهدی که مستلزم تقویت سیستم‌های دولتی و آموزشی است و به این ترتیب، یکی از بزرگترین چالش های حفاظتی قرن آینده را ارائه خواهد کرد.

The vast savannas and great migrations of the Serengeti conjure impressions of a harmonious and balanced ecosystem. But in reality, the history of the Serengeti is rife with battles between human and non-human nature. In the 1890s and several times since, the cattle virus rinderpest—at last vanquished in 2008—devastated both domesticated and wild ungulate populations, as well as the lives of humans and other animals who depended on them. In the 1920s, tourists armed with the world’s most expensive hunting gear filled the grasslands. And in recent years, violence in Tanzania has threatened one of the most successful long-term ecological research centers in history.

Serengeti IV, the latest installment in a long-standing series on the region’s ecology and biodiversity, explores the role of our species as a source of both discord and balance in Serengeti ecosystem dynamics. Through chapters charting the complexities of infectious disease transmission across populations, agricultural expansion, and the many challenges of managing this ecosystem today, this book shows how the people and landscapes surrounding crucial protected areas like Serengeti National Park can and must contribute to Serengeti conservation. In order to succeed, conservation efforts must also focus on the welfare of indigenous peoples, allowing them both to sustain their agricultural practices and to benefit from the natural resources provided by protected areas—an undertaking that will require the strengthening of government and education systems and, as such, will present one of the greatest conservation challenges of the next century.