Sensory Futures: Deafness and Cochlear Implant Infrastructures in India

چه اتفاقی می‌افتد وقتی کاشت حلزون حلزون، که به عنوان اولین فناوری‌های بیونیک موفق معرفی می‌شود، راه خود را در سراسر جهان باز کند و ارائه شده توسط دولت ها و بازارهای خصوصی رو به رشد؟ همانطور که آینده حسی این ایمپلنت ها را از توسعه تا اهلی شدن و توزیع نابرابر آنها در هند دنبال می کند، میشل ایلانا فریدنر مداخله بیوتکنیکی در حوزه ناتوانی و پیامدهای آن را برای سیاست دولت در هند بررسی می کند. جنوب جهانی.

فریدنر یک کاربر کاشت حلزون دو طرفه ناشنوای امضاکننده و سخنگو، بازتاب‌های شخصی خود را در این قوم‌نگاری ظریف از مذاکرات روزمره، آرمان‌های فعال و فضای خانواده می‌بافد. او انسان‌شناسی حسی را در گفتگو با مطالعات ناتوانی قرار می‌دهد تا چگونگی پرورش حس هنجاری را تحلیل کند و توانایی شنیدن و گفتار را به اجرا بگذارد. او استدلال می کند که شرایط بالقوه ای که از طریق کاشت حلزون ظاهر شده است، در واقع منجر به درک هرچه محدودتر از احتمالات زندگی آینده شده است. فریدنر با رد سلسله مراتب حسی که به استماع امتیاز می دهد، راه های چندحسی، چندوجهی و چندشخصی را برای ارتباط با جهان فرا می خواند.

آینده حسی خواسته‌های افراد ناشنوا را برای ایجاد جهان‌های قابل سکونت و دست‌وپنجه نرم کردن با آینده‌ای که ممکن است در هند و فراتر از آن، در میان موج افزایشی در جهان داشته باشد، بررسی می‌کند. هم مداخلات بیوتکنیکی و هم فعالیت های حقوق معلولان. این تحقیق حساس و عمیق با پیامدهایی برای طیف وسیعی از تجارب ناتوانی، بر تجربیات خاص افراد ناشنوا، اعم از کودکان و بزرگسالان، و امکانات ساختاری، سیاسی و اجتماعی ارائه شده توسط "درمان‌های بیوتکنولوژیکی" و اجتماعی تمرکز دارد.

What happens when cochlear implants, heralded as the first successful bionic technologies, make their way around the globe and are provided by both states and growing private markets? As Sensory Futures follows these implants from development to domestication and their unequal distribution in India, Michele Ilana Friedner explores biotechnical intervention in the realm of disability and its implications for state politics in the Global South. 

A signing and speaking deaf bilateral cochlear implant user, Friedner weaves personal reflections into this fine-grained ethnography of everyday negotiations, activist aspirations, and the space of the family. She places sensory anthropology in conversation with disability studies to analyze how normative sensoria are cultivated and the pursuit of listening and speaking capability is enacted. She argues that the conditions of potentiality that have emerged through cochlear implantation have, in fact, resulted in ever narrower understandings of future life possibilities. Rejecting sensory hierarchies that privilege audition, Friedner calls for multisensory, multimodal, and multipersonal ways of relating to the world. 

Sensory Futures explores deaf people’s desires to create habitable worlds and grapple with what their futures might look like, in India and beyond, amid a surge in both biotechnical interventions and disability rights activism. With implications for a broad range of disability experiences, this sensitive, in-depth research focuses on the specific experiences of deaf people, both children and adults, and the structural, political, and social possibilities offered by both biotechnological and social “cures.”