Sensorimotor Cognition and Natural Language Syntax

پیشنهادی که ساختار نحوی جمله‌ای که یک اپیزود مشخص در جهان را گزارش می‌کند، می‌تواند به عنوان توصیفی از فرآیندهای حسی حرکتی درگیر در تجربه آن قسمت تفسیر شود.

چگونه است. آیا اطلاعاتی که از جهان از طریق دستگاه حسی و حرکتی خود جمع آوری می کنیم به زبان تبدیل می شود؟ بدیهی است که بین زبان و شناخت حسی حرکتی رابطی وجود دارد زیرا می توانیم در مورد آنچه می بینیم و انجام می دهیم صحبت کنیم. در این کتاب، آلیستر نات استدلال می‌کند که این رابط مستقیم‌تر از حد معمول است. او پیشنهاد می‌کند که نحو یک جمله عینی - جمله‌ای که یک تجربه حسی حرکتی مستقیم را گزارش می‌کند - فرآیندهای حسی-حرکتی درگیر در تجربه را از نزدیک منعکس می‌کند. او استدلال می‌کند که در واقع، نحو جمله را می‌توان به عنوان توصیفی از این فرآیندهای حسی-حرکتی تفسیر کرد.

نات بر یک قسمت ساده متمرکز می‌شود: مردی که یک فنجان را می‌گیرد. او مدل‌های دقیقی از فرآیندهای حسی-حرکتی درگیر در تجربه این قسمت (برگرفته از تحقیقات در روان‌شناسی و علوم اعصاب) و ساختار نحوی جمله انتقالی که این قسمت را گزارش می‌کند (با ترسیم نظریه نحوی مینیمالیست چامسکی) ارائه می‌کند. او پیشنهاد می‌کند که این دو مدل با انگیزه مستقل ارتباط نزدیکی با هم دارند - که شکل منطقی جمله را می‌توان توصیف حسی-حرکتی مفصلی داد و به طور کلی، بسیاری از اصول نحوی که در مینیمالیسم به عنوان رمزگذاری دانش زبانی ذاتی درک می‌شوند، در واقع حسی-حرکتی هستند. منشأ.

تفسیر مجدد حسی-حرکتی نات از چامسکی راه را برای توضیح روانشناختی پردازش جمله باز می کند که با روایت چامسکی از کلیات نحوی سازگار است، و راهی برای تطبیق نظریه نحو چامسکی با مدل های تجربه گرایانه زبان پیشنهاد می کند. اغلب به عنوان رقبای میمیمالیسم در نظر گرفته می شوند.

A proposal that the syntactic structure of a sentence reporting a concrete episode in the world can be interpreted as a description of the sensorimotor processes involved in experiencing that episode.

How is the information we gather from the world through our sensory and motor apparatus converted into language? It is obvious that there is an interface between language and sensorimotor cognition because we can talk about what we see and do. In this book, Alistair Knott argues that this interface is more direct than commonly assumed. He proposes that the syntax of a concrete sentence -- a sentence that reports a direct sensorimotor experience -- closely reflects the sensorimotor processes involved in the experience. In fact, he argues, the syntax of the sentence can be interpreted as a description of these sensorimotor processes.

Knott focuses on a simple concrete episode: a man grabbing a cup. He presents detailed models of the sensorimotor processes involved in experiencing this episode (drawing on research in psychology and neuroscience) and of the syntactic structure of the transitive sentence reporting the episode (drawing on Chomskyan Minimalist syntactic theory). He proposes that these two independently motivated models are closely linked -- that the logical form of the sentence can be given a detailed sensorimotor characterization and that, more generally, many of the syntactic principles understood in Minimalism as encoding innate linguistic knowledge are actually sensorimotor in origin.

Knott's sensorimotor reinterpretation of Chomsky opens the way for a psychological account of sentence processing that is compatible with a Chomskyan account of syntactic universals, suggesting a way to reconcile Chomsky's theory of syntax with the empiricist models of language often viewed as Mimimalism's competitors.