Seleucid and Ptolemaic Reformed Armies 168-145 BC. Vol. 1: The Seleucid Army under Antiochus IV Epiphanes

ویرایش:  
نویسندگان: Sekunda N.,  McBride,  A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: [82] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 14 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 32,000

انتشارات مونتورت، 1994. - 80 ص. ills. این جلد و جلد همراه آن برای اولین بار شواهد ادبی و باستان شناسی را برای رومی شدن ارتش های سلوکی و بطلمیوسی در دوران سلطنت آنتیوخوس چهارم اپیفانس جمع آوری می کند. از سوریه (175-164 قبل از میلاد) و بطلمیوس ششم فیلومتر مصری (180-145 قبل از میلاد). مدت‌هاست که مشخص شده است که ارتش‌های هلنیستی متاخر قرن اول پیش از میلاد بر اساس خطوط رومی تجهیز و سازماندهی شده‌اند. با این حال، به نظر می رسد که این روند در ربع دوم قرن دوم، احتمالاً به عنوان پیامد مستقیم پیروزی روم بر مقدونیه در نبرد پیدنا در سال 168 قبل از میلاد آغاز شد. در این جلد که مربوط به ارتش سلوکی تحت فرمان آنتیوخوس چهارم اپیفانس است، شرح مفصلی از ارتش در طول دهه 160 ارائه شده است. شواهد مربوط به سازماندهی نظامی هلنیستی متاخر که توسط جزوات نظامی Ascklepiodotus، Aelian و Arrian ارائه شده است، تحلیل شده و با عملکرد نظامی سلوکی متأخر مقایسه شده است.

Montvert Publications, 1994. — 80 p.; ills. This volume and its companion volume gather for the first time the lilerary and archaeological evidence for the Romanization of the Seleucid and Ptolemaic armies during the reigns of Antiochus IV Epiphanes of Syria (175-164 BC) and Ptolemy VI Philometor of Egypt (180-145 BC). It has long been realized that the late Hellenistic armies of the first century BC were equippedd and organized along Roman lines. It seems, however, that the process started during the second quarter of the second century, probably as a direct consequence of the Roman victory over Macedon at the Battle of Pydna in 168 BC. In this volume, which concerns the Seleucid army under Antiochus IV Epiphanes, a detailed description of the army during the 160s is given. The evidence for late Hellenistic military organization given by the military pamphlets of Ascklepiodotus, Aelian and Arrian is analysed and compared to late Seleucid military practice.