دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Natascha
سری:
ISBN (شابک) : 3866080689, 9783866080683
ناشر: Ubooks
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 204
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 344 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Seelenficker: Tagebuchroman vom Drogenstrich به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روح لعنتی: رمان خاطرات از خط مواد مخدر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
"همیشه با خودم فکر میکردم، اگر مواد مخدر مصرف کنم، میتوانند بدنم را لعنت کنند، سپس هر کاری میخواهند با من انجام دهند، زیرا از بدنم متنفرم، بدنم خیلی چاق و زشت و بیشکل است و به هر حال من آن را دارم. لیاقت بهتری را داری اما در آن لحظاتی که داروها از کار می افتند، متوجه می شوم که مردم روح من را هم لعنت می کنند، دردناک است، نه، بیشتر از این، بدون تخریب نابود می کند، تو مانده ای و می دانی که شکسته ای، غیر قابل درمان و زندگی با آن..." شدید، باز و تکان دهنده. نویسنده جوان با نگاهی حساس به زندگی خود و چیزهای اطرافش، زندگی خود را بین مواد مخدر، خشونت، تن فروشی کودکان و رویاهایش توصیف می کند. بی طرفی او و روش منحصر به فرد او برای نامیدن چیزها به نام خود، زخم های خودش را نشانه آسیب کل جامعه می کند.
"Ich habe mir immer gedacht, wenn ich Drogen nehme, dann können sie ruhig meinen Körper ficken, dann sollen sie mit mir machen, was sie wollen. Denn ich hasse meinen Körper, der ist so fett und hässlich und unförmig und sowieso habe ich es nicht besser verdient. Doch in den Momenten, wenn die Drogen aufhören zu wirken, merke ich, dass die Leute auch meine Seele ficken. Das tut weh, nein, mehr noch, das zerstört, ohne zu zerstören, man bleibt übrig und weiss, dass man kaputt ist, unheilbar, und dass man damit leben muss ..." Intensiv, offen und schockierend. Mit einer sensiblen Sicht für ihr eigenes Leben und die Dinge um sie herum, schildert die junge Autorin ihr Leben zwischen Drogen, Gewalt, Kinderstrich und ihren Träumen. Ihre Unbefangenheit und ihre einzigartige Art, Dinge beim Namen zu nennen, machen ihre eigenen Narben zu den Zeichen der Verletzung einer ganzen Gesellschaft.