دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: George M. Wilson
سری:
ISBN (شابک) : 9780199594894, 0199594899
ناشر: Oxford University Press, USA
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 229
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Seeing Fictions in Film: The Epistemology of Movies به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیدن داستانها در فیلم: معرفتشناسی فیلمها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در آثار داستانی ادبی، بخشی از داستان است که واژگان متن توسط یک صدای درونی کار بازگو می شود: راوی ادبی. به همین ترتیب می توان پرسید که آیا داستان در فیلم ها در مناظر و صداها توسط یک ذهنیت درونی کار که آنها را هماهنگ می کند روایت می شود: یک راوی سینمایی. جورج ام. ویلسون استدلال میکند که فیلمهای انجام میدهند شامل یک بازگویی تخیلی (یک روایت صوتی و تصویری) از نظر آهنگ صدا و تصویر فیلم است. معمولاً از بینندگان خواسته میشود تصور کنند آیتمها و رویدادهای دنیای داستانی فیلم را ببینند و تصور کنند صداهای داستانی مرتبط را میشنوند. با این حال، بسیار کمتر روشن است که روایت سینمایی را باید محصول نوعی راوی تصور کرد - یک عامل درونی کار. ویلسون در ادامه به بررسی این سوال میپردازد که آیا بینندگان تصور میکنند جهان تخیلی را رو در رو ببینند یا اینکه تصور میکنند آن را از طریق نوعی میانجیگری درونی کار ببینند. بحث اصلی این کتاب این است که تنها مورد دوم از این جایگزینها به فرد اجازه میدهد تا گزارشی منسجم از آنچه انجام میدهیم ارائه دهد و درباره آنچه روی صفحه میبینیم تصور نکنیم. با ارائه گزارشی جزئی از مبانی روایت فیلم، فصول پایانی راههایی را بررسی میکنند که در آن استراتژیهای پیچیده روایت سینمایی در سه فیلم نمونه اجرا میشوند: باشگاه مبارزه دیوید فینچر، فون استرنبرگ. امپراتور اسکارلت و مردی که آنجا نبود برادران کوئن.
In works of literary fiction, it is a part of the fiction that the words of the text are being recounted by some work-internal voice: the literary narrator. One can ask similarly whether the story in movies is told in sights and sounds by a work-internal subjectivity that orchestrates them: a cinematic narrator. George M. Wilson argues that movies do involve a fictional recounting (an audio-visual narration) in terms of the movie's sound and image track. Viewers are usually prompted to imagine seeing the items and events in the movie's fictional world and to imagine hearing the associated fictional sounds. However, it is much less clear that the cinematic narration must be imagined as the product of some kind of narrator -- of a work-internal agent of the narration. Wilson goes on to examine the further question whether viewers imagine seeing the fictional world face-to-face or whether they imagine seeing it through some kind of work-internal mediation. It is a key contention of this book that only the second of these alternatives allows one to give a coherent account of what we do and do not imagine about what we are seeing on the screen. Having provided a partial account of the foundations of film narration, the final chapters explore the ways in which certain complex strategies of cinematic narration are executed in three exemplary films: David Fincher's Fight Club, von Sternberg's The Scarlet Empress, and the Coen brothers' The Man Who Wasn't There.