Seed Proteins

دانه‌ها بیش از نیمی از پروتئین و انرژی دریافتی جهان را تامین می‌کنند و بنابراین از اهمیت اقتصادی، فرهنگی و تغذیه‌ای بسیار بالایی برخوردار هستند. پروتئین ها می توانند تا 40 درصد از وزن خشک انواع مختلف دانه ها را تشکیل دهند و در نتیجه سهم زیادی در کیفیت غذایی و خواص فرآوری دانه ها دارند. بنابراین، تعجب آور نیست که پروتئین های دانه جزو اولین اجزای گیاهی بودند که به طور سیستماتیک مورد مطالعه قرار گرفتند، حدود 250 سال پیش، و تمرکز اصلی تحقیقات در 100 سال گذشته بوده است. خواص و رفتار پروتئین های بذر به طرق مختلف زندگی مدرن را فرا گرفته است. برای مثال، پروتئین های حبوبات و غلات در تولید طیف وسیعی از غذاهای بدون گوشت استفاده می شوند. فرآیند تولید نان به خواص شیمیایی فیزیکی پروتئین های دانه گندم بستگی دارد. و در کشورهای توسعه‌یافته و همچنین کشورهای در حال توسعه، از کمبودهای تغذیه‌ای در میان رژیم‌های گیاه‌خواری از طریق متعادل کردن دانه‌های حبوبات و غلات به عنوان منابع پروتئین‌های رژیمی اجتناب می‌شود. بنابراین، درک پروتئین های دانه، به منظور بهبود ترکیب و خواص آنها و افزایش غلظت آنها، همچنان یک هدف تحقیقاتی مهم برای آینده خواهد بود. جلد حاضر اوج طرح طولانی مورد بحث ویراستاران را نشان می‌دهد تا بهترین مقامات بین‌المللی را به منظور گردآوری یک مونوگراف قطعی در مورد جنبه‌های بیولوژیکی، بیوشیمیایی، مولکولی و ژنتیکی پروتئین‌های دانه گرد هم بیاورند.

Seeds provide more than half of the world's intake of dietary protein and energy and thus are of immense economic, cultural and nutritional importance. Proteins can account for up to 40% of the dry weight of various types of seeds, thereby making a large contribution to the nutritional quality and processing properties of seeds. It is, therefore, not surprising that seed proteins were among the first plant components to be systematically studied, some 250 years ago, and have been a major focus of research over the past 100 years. The properties and behaviour of seed proteins pervade modem life in numerous ways. For example, legume and cereal proteins are used'in the production of a wide range of meat-free foods; the process of bread-making is dep~ndent on the physical chemical properties of wheat seed proteins; and in developed, as well as developing, countries, nutritional deficiencies among vegetarian diets are avoided through balancing legume and cereal seeds as sources of dietary proteins. Understanding seed proteins, in order to improve their composition and properties and to increase their concentrations, will thus continue to be an important research objective for the future. The present volume represents the culmination of a long-discussed plan of the editors, to bring together the best international authorities in order to compile a definitive monograph on biological, biochemical, molecular and genetic aspects of seed proteins.