Security and Defence in Europe

این کتاب استدلال می‌کند که امنیت و دفاع هرگز اولویت‌های واقعی در اتحادیه اروپا نبوده است و از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و فروپاشی پیمان ورشو همواره توسط نخبگان به حاشیه رانده شده‌اند. علیرغم لفاظی های رسمی، تنها چند نتیجه ملموس در مورد آمادگی عملیاتی نیروهای اروپایی قابل ارائه است و ناتوانی اتحادیه اروپا در اقدام در طول بحران های بالکان به اثبات رسیده است، ناتو نیز مشکلات مشابهی را تجربه کرده است، زیرا اکثر اعضای آن اتحادیه اروپا هستند. کشورها. هر دو سازمان عزم خود را در رابطه با امنیت و دفاع از ملت ها و سرزمین های خود اعلام کرده اند، اما متأسفانه برای اعتبار بخشیدن به این اظهارات کاری انجام نشده است.

در این زمینه، کتاب چندین جنبه را تحلیل می کند. امنیت و دفاع اتحادیه اروپا، از جمله: روابط اتحادیه اروپا و ناتو، سیاست و استراتژی دفاعی مشترک، ایجاد قابلیت های مشترک، درک مشترک از تغییرات استراتژیک، برنامه ریزی عملیاتی مشترک و تمرین های متمرکز متمرکز بر اساس برنامه ریزی عملیاتی و غیره. کشورهای عضو کمک کرده اند تا اتحادیه اروپا/ناتو را به سازمان های موثر تبدیل می کند، اما متأسفانه منافع و اولویت های فردی آنها چالش های واقعی را تشکیل می دهد. این جنبه باید توسط نخبگان سیاسی و نظامی، دانشمندان، تحلیلگران، دانشجویان و عموم مردم به طور یکسان مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

This book argues that security and defense have never been true priorities in the European Union, and have constantly been marginalized by the elites since the Soviet Union collapsed and the Warsaw Pact disintegrated. Despite the official rhetoric, only a few tangible results can be presented concerning the operational readiness of European forces, and the EU’s inability to act was proven during the crises in the Balkans, NATO has experienced similar problems, as the majority of its members are EU countries. Both organizations have declared their resolve concerning the security and defense of their nations and territories, but, unfortunately, little has been done to lend these statements credence.

In this context, the book analyzes several aspects of EU security and defense, including: the EU – NATO relationship, common defense policy and strategy, common capability building, common understanding of strategic changes, common operational planning and centrally synchronized exercises based on operational planning, etc. The member states have helped to make EU/NATO effective organizations, but unfortunately their individual interests and priorities constitute real challenges. This aspect should be discussed and addressed by political and military elites, scholars, analysts, students and the general public alike.