Seabiscuit: an American legend

نقد و بررسی Amazon.com

او خیلی به نظر به نظر نمی رسید. با جثه کوچک، زانوهای چنگک دار و پاهای جلویی کمی خمیده، بیشتر شبیه اسب پونی گاو بود تا یک نژاد اصیل. اما ظاهر همه چیز نیست. یکی از تحسین کنندگان زمانی نوشت: کیفیت او "بیشتر در قلب او بود." لورا هیلنبراند داستان اسبی را روایت می کند که در Seabiscuit: An American Legend به نماد فرهنگی تبدیل شد.

< p>Seabiscuit با کمک یک سه گانه بعید به شهرت رسید: مالک چارلز هوارد، بارون اتومبیل که زمانی اعلام کرد «روز اسب گذشته است». مربی تام اسمیت، مردی که "ارتباط تقریباً عرفانی با اسب ها ایجاد کرده بود". و جوکی رد پولارد، که وقتی با رفتار آرام خود و یک حبه قند اسبی را که در آن زمان احمق بود مجذوب خود کرد، شانس خود را از دست داد. هیلن برند جزئیات فراز و نشیب "تیم سیبیسکویت"، از جلسات تمرین اولیه تا پیروزی های رکوردشکنی، و از آسیب جدی تا "اسب سال" - و همچنین رقابت افسانه ای بیسکویت با دریاسالار جنگ را شرح می دهد. او همچنین دنیای اسب‌سواری در دهه 1930 را توصیف می‌کند، از بداخلاقی روزنامه‌نگاران شرقی در مورد اسب‌های غربی و شیفتگی عمومی به نژادهای اصیل بزرگ گرفته تا رژیم‌های کاهش وزن عذاب‌آور جوکی‌ها، از جمله سونا با لباس‌های لاستیکی، پاک‌کننده‌های قوی، حتی کرم‌های نواری. /p>

در طول راه، هیلنبراند تصاویر شگفت انگیزی را ترسیم می کند: اشک در چشمان تام اسمیت در حالی که قهرمان او، مربی افسانه ای جیمز فیتزسیمونز، از او خواسته بود که افسار سیبیسکویت را در حالی که اسب زین شده بود، بگیرد. رد پولارد که به شدت مجروح شده بود، سینه‌اش در یک تصادف مسابقه‌ای چند هفته قبل له شد، از روی تخت بیمارستانش به آهنگ معلولیت سن آنتونیو گوش می‌داد و تشویق می‌کرد: "برو، بیسکویت! آنها را بگیر، ای شیطان پیر!". Seabiscuit با خوشحالی چند دقیقه برای عکاسان ژست می گیرد. اسب‌های دیگر از ورزش کردن با Seabiscuit خودداری می‌کردند، زیرا او با سرعت تاول‌آمیز خود آنها را مسخره می‌کرد.

اگرچه گاهی اوقات نثر او رنگ بنفش مشخصی به خود می‌گیرد (\"تاریخ او کیفیت اثیری از رد سم در برف بادی داشت. \"؛ \"نور خورشید کالیفرنیا در یک فصل رو به زوال ظاهر شد\")، هیلنبراند کتابی لذت بخش ساخته است. سیم به سیم، Seabiscuit برنده است. بسیار توصیه شده. --Sunny Delaney

From Publishers Weekly

Hillenbrand، ورزش‌نویس با استعداد HH، دنیای کمیاب مسابقات اسب‌سواری اصیل را در این روایت گیرا از یکی از اسطوره‌های این ورزش کشف می‌کند. اگرچه سیبیسکویت دیگر نامی شناخته شده نیست، اما در دهه های 1930 و 1940 از شهرت زیادی برخوردار بود و جمعیت بی سابقه ای را به مسابقات خود در سراسر کشور جلب کرد. یک نمونه فیزیکی آشکارا چشمگیر نبود "پاهای کلفت او مطالعه ای در ساختار نامناسب بود، با زانوهای "دستکش بیسبال" بزرگ، مربعی شکل و نامتقارن که کاملاً صاف نمی شد. مسابقه به مسابقه هیلن برند، یکی از همکاران مجله Equus، بازیگران اصلی حرفه خارق العاده و غیرمحتمل Seabiscuit را معرفی می کند. او در نثری ساده و شیک بازگو می کند که چگونه چارلز هاوارد، پیشگام در فروش خودرو و مالک نهایی Seabiscuit، با اسب دوانی درگیر شد، از یک سرگرمی شروع کرد و به یک متعصب تبدیل شد. او گوشه نشین باطنی تام اسمیت (مربی سیبیسکویت) و جوکی رد پولارد را معرفی می کند، سوارکاری بدبخت که تخصصش رام کردن اسب های سرکش بود. در سال 1936، هاوارد اسمیت، پولارد و "بیسکویت" را متحد کرد، که عملکرد آنها بسیار ناخوشایند بود و کار ستاره ای اسب آغاز شد. اسمیت که پتانسیل Seabiscuit را تشخیص داد، بلافاصله با او ارتباط برقرار کرد و او را به شکلی راحت کرد. هنگامی که Seabiscuit شروع به شکستن رکوردها و پیشی گرفتن از اسب های سربی کرد، خبرنگاران روز و شب در انبار هوارد ازدحام کردند. تمرینات مخفی اسمیت افسانه ای شد و فقط عرفان Seabiscuit را افزایش داد. هیلن برند به طرز ماهرانه ای داستان را با توضیحاتی در مورد این ورزش و فرهنگ آن، از جمله توصیفات واضح از صحنه اسب دوانی تیجوانا در تمام هتک حرمت آن، ترکیب می کند. او ریشه روایت خود از حرفه نفس‌گیر اسب و فداکاری وحشیانه طرفدارانش را در زمینه اجتماعی-اقتصادی آن دارد: Seabiscuit مظهر افسانه بدبختی برای ملتی است که از تنگناهای اقتصادی وخیم بهبود می‌یابد. (مارس) پیش بینی: علیرغم کاهش مخاطبان مسابقه اسب دوانی و ضرب المثل انتشاراتی که می گوید کتاب های اسب دوانی به فروش نمی رسند، این کتاب به دلیل چاپ اول و آینده یونیورسال پتانسیل خوبی دارد، حتی در خارج از محدوده جامعه مسابقه. فیلم استودیو. یک جلد شیک هم بچه‌های جوان و هم خوانندگان جوان را جذب می‌کند و از جذابیت و جذابیت «ورزش پادشاهان» بهره می‌برد. عکس پر زرق و برق هیلن برند روی کت کتابی به شانس او ​​لطمه نمی‌زند و سیبیسکویت باید با سرعتی بالا به فروش برسد. .
حق نشر 2001 Reed Business Information, Inc.

Amazon.com Review

He didn't look like much. With his smallish stature, knobby knees, and slightly crooked forelegs, he looked more like a cow pony than a thoroughbred. But looks aren't everything; his quality, an admirer once wrote, "was mostly in his heart." Laura Hillenbrand tells the story of the horse who became a cultural icon in Seabiscuit: An American Legend.

Seabiscuit rose to prominence with the help of an unlikely triumvirate: owner Charles Howard, an automobile baron who once declared that "the day of the horse is past"; trainer Tom Smith, a man who "had cultivated an almost mystical communication with horses"; and jockey Red Pollard, who was down on his luck when he charmed a then-surly horse with his calm demeanor and a sugar cube. Hillenbrand details the ups and downs of "team Seabiscuit," from early training sessions to record-breaking victories, and from serious injury to "Horse of the Year"--as well as the Biscuit's fabled rivalry with War Admiral. She also describes the world of horseracing in the 1930s, from the snobbery of Eastern journalists regarding Western horses and public fascination with the great thoroughbreds to the jockeys' torturous weight-loss regimens, including saunas in rubber suits, strong purgatives, even tapeworms.

Along the way, Hillenbrand paints wonderful images: tears in Tom Smith's eyes as his hero, legendary trainer James Fitzsimmons, asked to hold Seabiscuit's bridle while the horse was saddled; critically injured Red Pollard, whose chest was crushed in a racing accident a few weeks before, listening to the San Antonio Handicap from his hospital bed, cheering "Get going, Biscuit! Get 'em, you old devil!"; Seabiscuit happily posing for photographers for several minutes on end; other horses refusing to work out with Seabiscuit because he teased and taunted them with his blistering speed.

Though sometimes her prose takes on a distinctly purple hue ("His history had the ethereal quality of hoofprints in windblown snow"; "The California sunlight had the pewter cast of a declining season"), Hillenbrand has crafted a delightful book. Wire to wire, Seabiscuit is a winner. Highly recommended. --Sunny Delaney

From Publishers Weekly

HGifted sportswriter Hillenbrand unearths the rarefied world of thoroughbred horse racing in this captivating account of one of the sport's legends. Though no longer a household name, Seabiscuit enjoyed great celebrity during the 1930s and 1940s, drawing record crowds to his races around the country. Not an overtly impressive physical specimenD"His stubby legs were a study in unsound construction, with huge, squarish, asymmetrical 'baseball glove' knees that didn't quite straighten all the way"Dthe horse seemed to transcend his physicality as he won race after race. Hillenbrand, a contributor to Equus magazine, profiles the major players in Seabiscuit's fantastic and improbable career. In simple, elegant prose, she recounts how Charles Howard, a pioneer in automobile sales and Seabiscuit's eventual owner, became involved with horse racing, starting as a hobbyist and growing into a fanatic. She introduces esoteric recluse Tom Smith (Seabiscuit's trainer) and jockey Red Pollard, a down-on-his-luck rider whose specialty was taming unruly horses. In 1936, Howard united Smith, Pollard and "The Biscuit," whose performance had been spottyDand the horse's star career began. Smith, who recognized Seabiscuit's potential, felt an immediate rapport with him and eased him into shape. Once Seabiscuit started breaking records and outrunning lead horses, reporters thronged the Howard barn day and night. Smith's secret workouts became legendary and only heightened Seabiscuit's mystique. Hillenbrand deftly blends the story with explanations of the sport and its culture, including vivid descriptions of the Tijuana horse-racing scene in all its debauchery. She roots her narrative of the horse's breathtaking career and the wild devotion of his fans in its socioeconomic context: Seabiscuit embodied the underdog myth for a nation recovering from dire economic straits. (Mar.) Forecast: Despite the shrinking horse racing audienceDand the publishing adage that books on horse racing don't sellDthis book has the potential to do well, even outside the realm of the racing community, due to a large first printing and forthcoming Universal Studios movie. A stylish cover will attract both baby boomers and young readers, tapping into the sexiness and allure of the "Sport of Kings." Hillenbrand's glamorous photo on the book jacket won't hurt her chances, and Seabiscuit should sell at a galloping pace.
Copyright 2001 Reed Business Information, Inc.