Se taire: théâtre

شانزده سال پیش، الکساندرا روستای خود را با شرمندگی ترک کرد. او کاساندرا محلی بود: او عطای نبوت داشت، اما نفرینی که هیچ کس او را باور نکرد. خروج او حفره‌ای خالی بر جای گذاشت که عمه‌اش مارگریت به دنبال پرکردن آن با فرقه‌ای متشکل از شانزده زن لال بود که به یاد او تقدیم شده بود.

امروز، پس از شانزده سال سرگردانی، الکساندرا، خسته، به جمع بازمی‌گردد. کسی که از بینایی های او پریشان شده بود دیگر چیزی نگفت. آفون، او با سکوت خود روستاییان را بیش از پیش نگران می کند. او چه چیزی را پنهان می کند که آنقدر وحشتناک است که چیزی در مورد آن نمی گوید؟ چرا بعد از شانزده سال برگشت؟

Il y a seize ans, Alexandra a quitté son village en disgrâce. Elle était la Cassandre des lieux : elle avait le don de prophétie, mais la malédiction qu'on ne la croit jamais. Son départ a laissé un trou béant que sa tante Marguerite a cherché à combler par un culte de seize femmes muettes dédié à son souvenir.

Aujourd'hui, après seize ans de pérégrinations, Alexandra rentre, épuisée, au bercail. Celle qui troublait par ses visions ne dit plus rien. Aphone, elle inquiète d'autant les villageois par son silence. Que cache-t-elle de si terrible qu'elle n'en dit rien? Pourquoi est-elle revenue après seize ans?