Screening the Tortured Body: The Cinema as Scaffold

این کتاب با الهام از بررسی میشل فوکو در مورد انقیاد و کنترل دولت، مفاهیم پساساختارگرایانه "فناوری سیاسی بدن" و "منظره داربست" را به عنوان ابزاری برای تحلیل بازنمایی های سینمایی از نظر سیاسی در نظر می گیرد. آزار و اذیت و سرکوب بدنی با انگیزه آثار گردآوری شده در اینجا از طریق نقد قدرت حاکم و اعمال مجازات «به خاطر تخلفات علیه دولت»، بدنه سیاسی شده را از طریق طیفی از دیدگاه‌های سینمایی ارزیابی می‌کنند. تصویرسازی، ساخت شخصیت و ابزارهای روایی در روایت آنها از شکنجه و سرکوب مورد تایید هژمونیک به عنوان ابزاری برای یک نتیجه سیاسی مورد بررسی قرار می گیرد. نمایش بدن شکنجه‌شده: سینما به‌عنوان داربست گزارش‌های فلسفی و فرهنگی بدن «بازآموز شده» را برمی‌انگیزد تا در مورد طیف وسیعی از فیلم‌ها و فیلم‌سازان سیاسی که روایت‌ها و تکنیک‌های میزانسنشان انقیاد جسمانی را نقد می‌کنند، مشورت کند. جناح های اقتدارگرا.

Inspired by Michel Foucault’s examination of state subjugation and control, this book considers post-structuralist notions of the ‘political technology of the body’ and \'the spectacle of the scaffold\' as a means to analyse cinematic representations of politically-motivated persecution and bodily repression. Through a critique of sovereign power and its application of punishment ‘for transgressions against the state’, the collected works, herein, assess the polticised-body via a range of cinematic perspectives. Imagery, character construction and narrative devices are examined in their account of hegemonic-sanctioned torture and suppression as a means to a political outcome. Screening The Tortured Body: The Cinema as Scaffold elicits philosophical and cultural accounts of the ‘retrained’ body to deliberate on a range of politicised films and filmmakers whose narratives and mise-en-scène techniques critique corporeal subjugation by authoritarian factions.