Science as Social Existence: Heidegger and the Sociology of Scientific Knowledge

در این مطالعه جسورانه و بدیع، جف کوچان به‌طور سازنده‌ای جامعه‌شناسی دانش علمی (SSK) را با برداشت وجودی اولیه مارتین هایدگر از علم ترکیب می‌کند. کوچان به طور قانع‌کننده‌ای نشان می‌دهد که این رویکردهای ظاهراً کاملاً متفاوت به علم، در واقع، تا حد زیادی با هم سازگار هستند، حتی متقابلاً تقویت‌کننده.

کوچان استدلال می‌کند که با ترکیب هایدگر با SSK، می‌توانیم فلسفه علم هایدگر را به گونه‌ای توضیح دهیم، تفصیل دهیم و به‌طور تجربی پایه‌گذاری کنیم که آن را برای دانشمندان علوم اجتماعی و مورخان علم قابل دسترس‌تر و مفیدتر کند. به همین ترتیب، ادغام پدیدارشناسی هایدگری در SSK، SKK را به روشی قوی‌تر و جذاب‌تر برای استفاده توسط محققان در زمینه بین‌رشته‌ای مطالعات علم و فناوری (STS) تبدیل می‌کند. تفسیر مجدد پیشگامانه کوچان از هایدگر همچنین محققان STS را قادر می سازد تا تمرکز تحلیلی اصولی بر ذهنیت علمی داشته باشند، بدون اینکه با تمایز متعارف موضوع-ابژه که اغلب آنها را رد می کنند، مخالفت کنند.

علم به مثابه وجود اجتماعی< /em> اولین کتاب در نوع خود است که استدلال خود را از طریق طیف وسیعی از موضوعات مرتبط با تحقیقات STS معاصر آشکار می کند. اینها شامل معرفت شناسی و متافیزیک عمل علمی، و همچنین روش های تبیین مناسب با مطالعات علمی اجتماعی و تاریخی علم است.علم به مثابه وجود اجتماعی تاکید متمرکزی بر سازگاری برداشت وجودی هایدگر از علم دارد. با جامعه شناسی تاریخی دانش علمی، این ترکیب را در هر دو سطح کلان و خرد تاریخی دنبال می کند.

علم به مثابه وجود اجتماعی که به زیبایی نوشته شده و در دسترس است، ابزارهای جدید و قدرتمندی را در اختیار شما قرار می دهد. دستان جامعه شناسان و مورخان علم، نظریه پردازان فرهنگی علم، دانشمندان هایدگر، و فیلسوفان علم کثرت گرا.

In this bold and original study, Jeff Kochan constructively combines the sociology of scientific knowledge (SSK) with Martin Heidegger’s early existential conception of science. Kochan shows convincingly that these apparently quite different approaches to science are, in fact, largely compatible, even mutually reinforcing. 

By combining Heidegger with SSK, Kochan argues, we can explicate, elaborate, and empirically ground Heidegger’s philosophy of science in a way that makes it more accessible and useful for social scientists and historians of science. Likewise, incorporating Heideggerian phenomenology into SSK renders SKK a more robust and attractive methodology for use by scholars in the interdisciplinary field of Science and Technology Studies (STS). Kochan’s ground-breaking reinterpretation of Heidegger also enables STS scholars to sustain a principled analytical focus on scientific subjectivity, without running afoul of the orthodox subject-object distinction they often reject.

Science as Social Existence is the first book of its kind, unfurling its argument through a range of topics relevant to contemporary STS research. These include the epistemology and metaphysics of scientific practice, as well as the methods of explanation appropriate to social scientific and historical studies of science. Science as Social Existence puts concentrated emphasis on the compatibility of Heidegger’s existential conception of science with the historical sociology of scientific knowledge, pursuing this combination at both macro- and micro-historical levels.

Beautifully written and accessible, Science as Social Existence puts new and powerful tools into the hands of sociologists and historians of science, cultural theorists of science, Heidegger scholars, and pluralist philosophers of science.