دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st
نویسندگان: Heather E. Douglas
سری:
ISBN (شابک) : 0822960265, 9780822960263
ناشر: University of Pittsburgh Press
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 225
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب علم ، سیاست و ایده آل بدون ارزش: اخلاق، فرهنگ کسب و کار، تجارت و پول، تاریخ و فلسفه، علم و ریاضی، اخلاق و اخلاق، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی
در صورت تبدیل فایل کتاب Science, Policy, and the Value-Free Ideal به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب علم ، سیاست و ایده آل بدون ارزش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نقش علم در سیاست گذاری در ایالات متحده جایگاه بی سابقه ای پیدا کرده است و پرسش هایی را در مورد جایگاه علم و تخصص علمی در فرآیند دموکراتیک ایجاد کرده است. به برخی از دانشمندان اختیارات معرفتی قابلتوجهی در شکلدهی به سیاستگذاری در مورد موضوعاتی با اهمیت اخلاقی و فرهنگی داده شده است، و سیاسی کردن این موضوعات به شدت مورد مناقشه قرار گرفته است.
از جنگ جهانی دوم، اکثر فیلسوفان علم ادعا کردهاند که این مفهوم که علم باید «بدون ارزش» باشد. هدر ای داگلاس در علم، سیاست و ایدهآل بدون ارزش استدلال میکند که چنین آرمانی برای علم نه کافی است و نه مطلوب. او معتقد است که مسئولیت های اخلاقی دانشمندان مستلزم در نظر گرفتن ارزش ها حتی در قلب علم است. او برای آرمان جدیدی لابی میکند که در آن ارزشها کارکردی اساسی را در طول تحقیقات علمی ایفا میکنند، اما جایی که نقش ارزشها در نقاط کلیدی محدود میشود، بنابراین از یکپارچگی و عینیت علم محافظت میکند. در این راستا، داگلاس سیستمی را برای به کارگیری ارزشها ترسیم میکند تا دانشمندان را از طریق نقاط عدم اطمینان مملو از ظرفیت اخلاقی راهنمایی کند. داگلاس تعریف می کند که ارزش ها چگونه باید و نباید در علم عمل می کنند. او نقشهای متمایز مستقیم و غیرمستقیم ارزشها در استدلال را مورد بحث قرار میدهد و هفت حس عینی را تشریح میکند و نشان میدهد که چگونه میتوان از هر یک برای تعیین اعتبار ادعاهای علمی استفاده کرد. داگلاس سپس از این بینشهای فلسفی برای روشن کردن تمایز بین علم ناخواسته و علم سالم برای استفاده در سیاستگذاری استفاده میکند. در پایان، او با پیشنهاد مدلهای مختلف برای استفاده مؤثر هم از مردم و هم متخصصان در ارزیابیهای ریسک کلیدی، خواستار باز بودن بیشتر ارزشهای مورد استفاده در سیاستگذاری و مشارکت عمومی بیشتر در فرآیند سیاستگذاری است.
The role of science in policymaking has gained unprecedented stature in the United States, raising questions about the place of science and scientific expertise in the democratic process. Some scientists have been given considerable epistemic authority in shaping policy on issues of great moral and cultural significance, and the politicizing of these issues has become highly contentious.
Since World War II, most philosophers of science have purported the concept that science should be “value-free.” In Science, Policy and the Value-Free Ideal, Heather E. Douglas argues that such an ideal is neither adequate nor desirable for science. She contends that the moral responsibilities of scientists require the consideration of values even at the heart of science. She lobbies for a new ideal in which values serve an essential function throughout scientific inquiry, but where the role values play is constrained at key points, thus protecting the integrity and objectivity of science. In this vein, Douglas outlines a system for the application of values to guide scientists through points of uncertainty fraught with moral valence.
Following a philosophical analysis of the historical background of science advising and the value-free ideal, Douglas defines how values should-and should not-function in science. She discusses the distinctive direct and indirect roles for values in reasoning, and outlines seven senses of objectivity, showing how each can be employed to determine the reliability of scientific claims. Douglas then uses these philosophical insights to clarify the distinction between junk science and sound science to be used in policymaking. In conclusion, she calls for greater openness on the values utilized in policymaking, and more public participation in the policymaking process, by suggesting various models for effective use of both the public and experts in key risk assessments.