Schulerfolg von Migrationskindern: Die Bedeutung familienerganzender Betreuung im Vorschulalter

در مدارس ما تعداد بیشتری از کودکان با پیشینه های زبانی و فرهنگی متفاوت وجود دارد. سیستم های آموزشی اروپا در درجه اول با اقدامات حمایتی و ویژه به این امر پاسخ داده اند. علیرغم تلاش‌های فراوان، اقدامات تأثیر چندانی ندارد. برعکس: کودکان مهاجر هنوز در انواع مدارس مجزا و مجزا بیش از حد حضور دارند یا با مدارک با کیفیت پایین تر مدرسه را ترک می کنند - و این روند رو به افزایش است. از آنجایی که اولین دوره برای موفقیت در مدرسه در سنین پیش دبستانی گذاشته شده است، سرمایه گذاری برای بهبود موفقیت مدرسه باید نسبت به سن - در حوزه مهد کودک و زمان قبل از آن - به سمت پایین گسترش یابد. این امر بیش از همه در مورد تأمین مالی در مؤسساتی که خانواده ها را حمایت و همراهی می کنند، صدق می کند.
برای اولین بار در منطقه آلمانی زبان، یک مطالعه تجربی وجود دارد که در آن پرسش‌های مربوط به ارتباط بین محیط‌های زندگی با ساختار متفاوت خانواده و مدرسه به طور سیستماتیک بر اساس مفاهیم کیفیت صریح بررسی می‌شوند.
نتایج، از جمله، نشان می دهد که کودکانی که از سه سالگی علاوه بر خانواده در مهدکودک ها، پرستاران، گروه های بازی یا مهدکودک از آنها مراقبت و حمایت می شوند، به طور متوسط ​​توسط معلمان خود از نظر شناختی نمره بهتری دریافت می کنند. مهارت های زبانی و اجتماعی به عنوان کودکانی که منحصراً در حلقه خانواده خود بزرگ شده اند. از این، تعدادی پیشنهاد مرتبط با تمرین را می توان استخراج کرد که به ویژه برای کودکان در موقعیت های مهاجرت بسیار مهم است. نویسنده آنها را در قالب توصیه هایی برای پیشگیری از مشکلات یادگیری مدرسه ارائه می کند.

In unseren Schulen gibt es immer mehr Kinder mit unterschiedlichstem sprachlich-kulturellen
Hintergrund. Darauf haben die europäischen Bildungssysteme überwiegend mit Stütz- und Sondermassnahmen reagiert. Trotz grosser Anstrengungen zeigen die Massnahmen aber wenig Wirkung. Im Gegenteil: Migrationskinder sind in separierten und separierenden Schultypen nach wie vor übervertreten, oder sie verlassen die Schule mit geringerwertigen Abschlüssen - mit steigender Tendenz. Da die ersten Weichen für den Schulerfolg im Vorschulalter gestellt werden, müssen heute Investitionen zur Verbesserung des Schulerfolgs altersmäßig nach unten ausgedehnt werden - in den Bereich des Kindergartens und der Zeit davor. Dies betrifft vor allem die Förderung in familienunterstützenden und -begleitenden Institutionen.
Erstmals liegt im deutschsprachigen Raum eine empirische Untersuchung vor, in der auf der Grundlage expliziter Qualitätskonzepte Fragen der Verbindung zwischen den unterschiedlich strukturierten Lebenswelten von Familie und Schule systematisch behandelt werden.
Die Ergebnisse zeigen unter anderem, dass Kinder, die im Vorschulalter ergänzend zur Familie in Krippen, Tagesfamilien, Spielgruppen oder Kindergarten ab dem dritten Lebensjahr betreut und gefördert wurden, von ihren Lehrpersonen in ihren kognitiven, sprachlichen und sozialen Fähigkeiten durchschnittlich besser beurteilt werden als Kinder, die ausschließlich im Kreise der eigenen Familie aufgewachsen sind. Daraus lässt sich eine Reihe von praxisbezogenen Vorschlägen ableiten, die insbesondere für Kinder in Migrationsverhältnissen wichtig sind. Der Autor stellt sie in Form von Empfehlungen zur Prävention schulischer Lernprobleme dar.