Schriften zur Revolution

فیشته به عنوان یک نویسنده سیاسی - زندگی فیشته تا زمان انتصابش به ینا - دوره ماقبل کانتی فیشته: افکار تصادفی و قصار در مورد دین و دئیسم - انقلاب در ذهن - کانت و به فعلیت رساندن تعهد انقلابی - قانون طبیعی انتزاعی و مقوله آگاهی بورژوایی رها شده: قرارداد اجتماعی - مونتسکیو و روسو - تئودور اشمالز: قانون طبیعی ناب - جدلی علیه محافظه کاری: آگوست ویلهلم رهبرگ - بازپس گیری آزادی اندیشه - در مورد احترام دولت به حقیقت - مشارکت در اصلاح قضاوت مردم در مورد انقلاب فرانسه - مسائل سیاسی - نظری نوشته های انقلابی: دولت و جامعه - آزادی و برابری - آرمان شهر - مفهوم انقلابی عقل و موضوعیت فیشته. در آغاز جنگ بین پروس و متحد روسیه علیه ناپلئون در سال 1806، دولت پروس نامه‌ای از پروفسور جی جی فیشته دریافت کرد که در آن درخواست می‌شد به او اجازه داده شود به عنوان سخنران برای حمایت اخلاقی از ارتش به میدان برود. درخواستی که بدون شک باعث شرمساری مقامات شد، رد شد - این نوع مراقبت از سربازان برای مسئولان آن زمان چندان مهم به نظر نمی رسید. آنها نه مایل بودند و نه قادر به ایجاد موقعیتی مانند استاد مورد نظر بودند. فیشته از این موضوع دلسرد نشد. هنگامی که دولت به کونیگزبرگ نقل مکان کرد، او به قصد ماندن در دربار پروس، مرجع شناخته شده آن، از آن پیروی کرد.

Fichte als politischer Schriftsteller - Fichtes Leben bis zur Berufung nach Jena - Fichtes vorkantische Zeit: Zufällige Gedanken und Aphorismen über Religion und Deismus - Die Revolution im Kopf - Kant und die Aktualisierung des revolutionären Engagements - Abstraktes Naturrecht und die Kategorie des emanzipierten bürgerlichen Bewußtseins: Gesellschaftsvertrag - Montesquieu und Rousseau - Theodor Schmalz: Das reine Naturrecht - Polemik gegen den Konservatismus: August Wilhelm Rehberg - Die Zurückforderung der Denk­ freiheit - Ober die Achtung des Staates für die Wahrheit - Der Beitrag zur Berichtigung der Urteile des Publikums über die französische Revolution - Poli­ tiktheoretische Probleme der Revolutionsschriften: Staat und Gesellschaft - Freiheit und Gleichheit - Utopie - Der revolutionäre Vernunftbegriff und die Aktualität Fichtes. Zu Beginn des Krieges Preußens und des verbündeten Rußlands gegen Napoleon im Jahre 1806 erreichte die preußische Regierung ein Schreiben des Professors J. G. Fichte mit der Bitte, ihn zur moralischen Unterstüt­ zung der Armee als Redner mit ins Feld ziehen zu lassen. Das Gesuch, das die Behörden zweifellos in Verlegenheit gesetzt hat, wurde abgelehn- diese Art der Truppenbetreuung schien den Zuständigen damals nicht von so großer Bedeutung; eine Stelle, wie sie der Professor wünschte, zu schaf­ fen, waren sie weder bereit noch in der Lage. Fichte ließ sich dadurch nicht entmutigen; als die Regierung nach Königsberg auswich, folgte er ihr in der Absicht, auf jeden Fall beim preußischen Hof, seiner anerkann­ ten Obrigkeit, auszuharren.