Schreiben ohne Text: Die prozessuale Ästhetik von Gilles Deleuze und Félix Guattari

کار ژیل دلوز و فلیکس گاتاری یک ساختمان است، یک ریزوم، با ورودی و خروجی های فراوان که قوانین استفاده و توزیع آن بلافاصله قابل تشخیص نیست و با عبارات بی شماری از آن جلوگیری می کند و باعث فرار کاربران می شود. پس بیایید از جایی شروع کنیم، هیچ ورودی بهتر از دیگری نیست، هیچ کس اولویت ندارد، همه استقبال می کنند، حتی اگر یک بن بست، یک لوله باریک، یک گلوگاه باشد. فقط باید متوجه شود که به کجا منتهی می‌شود، چه شاخه‌ها و گذرگاه‌هایی را طی می‌کند تا از یک نقطه به نقطه دیگر برسد، نقشه ریزوم چگونه به نظر می‌رسد و با بالا رفتن از جای دیگر چگونه تغییر می‌کند. اصل ورودی های زیاد فقط مانع نفوذ دشمن می شود، در بهترین حالت کسانی را که سعی در تفسیر اثر دارند سردرگم می کند، که در حقیقت فقط می خواهد آزمایشی آزمایش شود. من مثلاً وقتی می گویند واقعیت یک ادراک است، چه معنایی برای هنر دارد؟ "هر چیزی که از جلوی چشمان ما می گذشت - عکس ها، پیانوی بزرگ، آینه ها، میزهای کوچکی که با مروارید منبت کاری شده بود - فقط تحریک مننژها بود، اگر نه یک بیماری مخچه. در سر او توهم وجود داشت. از یک اتاق و بلافاصله بدون برجای گذاشتن اثری ناپدید شد. اگر دری به جایی در راهروی کوچک که طنین می‌اندازد به هم می‌خورد، فقط یک ضربه در شقیقه‌های او بود.

Das Werk von Gilles Deleuze und Felix Guattari ist ein Bau, ein Rhizom, mit vie­ len Ein- und Ausgängen, deren Benutzungs- und Verteilungsgesetze man nicht so schnell erkennt und das durch zahllose Begriffe abschreckt und Benutzer in die Flucht schlägt. Also steigen wir irgendwo ein, kein Einstieg ist besser als ein an­ derer, keiner hat Vorrang, jeder ist willkommen, auch wenn er eine Sackgasse, ein enger Schlauch, ein Flaschenhals ist. Man muß nur darauf achten, wohin er führt, über welche Verzweigungen und durch welche Gänge man von einem Punkt zum nächsten gelangt, wie die Karte des Rhizoms aussieht und wie sie sich ändert, so­ bald man anderswo einsteigt. Das Prinzip der vielen Eingänge behindert ja nur das Eindringen des Feindes, es verwirrt allenfalls jene, die das Werk zu deuten ver­ suchen, das in Wahrheit nur experimentell erprobt sein will. I Was bedeutet es zum Beispiel für die Kunst, wenn man sagt, die Wirklichkeit ist ein Perzept? "Alles, was an unserem Auge vorüberhuschte - die Bilder, der Flügel, die Spiegel, die mit Perlmutter eingelegten Tischchen -, war nur eine Reizung der Hirnhaut, wenn nicht gar eine Krankheit des Kleinhirns. In seinem Kopf entstand die Illusion eines Zimmers und verschwand sofort wieder, ohne eine Spur zu hinterlassen. Wenn irgendwo in dem hallenden kleinen Korridor eine Tür zuschlug, war es nur ein Klopfen in seinen Schläfen.