Schizophrenia: Concepts, Vulnerability, and Intervention

اسکیزوفرنی پیچیده ترین، گیج کننده ترین، و به دلیل تمایل به مزمن شدن، شدیدترین اختلال روانی است. این یک اختلال بسیار ناهمگن است که با اختلالات شدید فکر، ادراک، رفتار و احساسات مشخص می شود. حدود یک درصد از جمعیت در سراسر جهان حداقل یک دوره اسکیزوفرنی را تجربه خواهند کرد. اکثر بیماران تعدادی تشدید خواهند داشت که در حدود 30 درصد موارد منجر به یک حالت باقیمانده مزمن می شود که به دلیل خود بیماری یا عوامل محیطی روانی-اجتماعی یا به احتمال زیاد به دلیل تعامل هر دو است. با توجه به سختی های شخصی بسیار زیاد برای بیماران و بستگان آنها و همچنین هزینه های سرسام آور این بیماری برای جوامع ما، تحقیق در مورد اسکیزوفرنی در بسیاری از کشورها، به ویژه در ایالات متحده، به اولویت اول تبدیل شده است. با این حال، تحقیقات در مورد علت اسکیزوفرنی نتوانسته است یک عامل علت واحد را ایجاد کند، و امروزه چند عاملی بودن آن پذیرفته شده است. ترکیبی از استعداد بیولوژیکی و شرایط محیطی برای تظاهر بیماری ضروری فرض می شود. این تغییر جهت گیری به دور از دیدگاه یا/یا (بیولوژیکی یا محیطی، به عنوان مثال، تعامل خانوادگی)، همانطور که در کارهای دهه 1950 و 1960 مشهود است، مطمئناً برای تشویق تحقیق مطلوب بود.

Schizophrenia remains the most complex, puzzling, and because of its tendency towards chronicity, the most severe of the mental disorders. It is a very heterogeneous disorder characterized by extreme disruptions of thought, per­ ception, behavior, and emotion. About I % of the population worldwide will experience at least one schizophrenic episode. Most of the patients will have a number of exacerbations leading in about 30% of cases to a chronic residual state, due either to the illness itself or to psychosocial environmental factors, or-most likely-to the interaction of both. Given the enormous personal hardship for patients and their relatives as well as the staggering costs of the illness for our societies, research in schizo­ phrenia has become the number one priority in many countries, especially in the United States. However, research on the etiology of schizophrenia has failed to establish a single causal factor, and it is nowadays accepted to be multifactorial. A combjnation of biological predisposition and enviromnental circumstances is assumed to be necessary for the manifestation of the illness. This shift in orientation away from an either/or (biological or environmental, e.g., family interaction) point of view, as evident in the work of the 1950s and 1960s, was certainly desirable to encourage research.