Savage Mind to Savage Machine: Racial Science and Twentieth-Century Design

بررسی چگونگی تسهیل مفاهیم «وحشی» رویکردهای فن‌آورانه به طراحی مدرنیستی

طراحان با تلاش برای استخراج سیستم‌های زیبایی‌شناختی از ساختارهای طبیعی شناخت انسان، به سمت آن نگاه کردند. "ذهن وحشی" - طرز فکری که آنها با یک فرودست نژادی مرتبط می دانستند. در ذهن وحشی به ماشین وحشی، جینجر نولان رابطه ای پایدار بین "وحشی" و توسعه فناوری و تأثیر گسترده آن بر جامعه، از جمله در زمینه های معماری و شهرسازی، صنعتی را آشکار می کند. هنر و طراحی دیجیتال.

نولان بر رابطه بین هنرهای کاربردی و علوم اجتماعی ساختارگرا تمرکز می‌کند و پیشنهاد می‌کند که ظهور روان‌شناسی، قوم‌شناسی و زبان‌شناسی ساختارگرا در اواخر قرن نوزدهم فرویدی، نوآوری‌ها و نوآوری‌های جدیدی را ارائه می‌دهد. فرصت های مطالعه شناخت انسان او به موسساتی از دانشکده هنرهای صنعتی عمومی فیلادلفیا و وایمار باهاوس گرفته تا آزمایشگاه رسانه‌ای MIT و مرکز اطلاعات موندیال نگاه می‌کند و موضوعی پایدار از طراحی قرن بیستم را آشکار می‌کند: جایگزین کردن زبان با شیوه‌های ارتباطی زیربنایی و زیبایی‌شناختی، بدین ترتیب صمیمیت عمیقی بین عادت انسان و فناوری های جدید تولید، ارتباطات و مصرف القا می شود.

نقد نهایی این کتاب توسعه ارگونومی روح است - طراحی دستگاه شناختی انسان در رابطه. به فناوری های جدید زیبایی شناسی نولان این ارگونومی ها را ابزاری برای سیاست زدایی جوامع از طریق فناوری های زیبایی شناختی می داند که هدف آن ادغام یکپارچه انسان ها در برنامه های مدرنیته سرمایه داری است. با تجدید نظر در روایت‌های کلیدی طراحی مدرنیستی، ذهن وحشی به ماشین وحشی یک پایه تاریخی عمیق برای درک دنیای معاصر ما فراهم می‌کند.

An examination of how concepts of  “the savage” facilitated technological approaches to modernist design

Attempting to derive aesthetic systems from natural structures of human cognition, designers looked toward the “savage mind”—a way of thinking they associated with a racialized subaltern. In Savage Mind to Savage Machine, Ginger Nolan uncovers an enduring relationship between “the savage” and the development of technology and its wide-ranging impact on society, including in the fields of architecture and urbanism, the industrial arts, and digital design.

Nolan focuses on the relationship between the applied arts and the structuralist social sciences, proposing that the late-nineteenth-century rise of Freudian psychology, ethnology, and structuralist linguistics offered innovations and new opportunities in studying human cognition. She looks at institutions ranging from the Public Industrial Arts School of Philadelphia and the Weimar Bauhaus to the MIT Media Lab and the Centre Mondial Informatique, revealing a persistent theme of twentieth-century design: to supplant language with more subliminal, aesthetic modes of communication, thereby inculcating a deep intimacy between human habit and new technologies of production, communication, and consumption.

This book’s ultimate critique is of the development of the ergonomics of the spirit—the design of the human cognitive apparatus in relation to new aesthetic technologies. Nolan sees these ergonomics as a means of depoliticizing societies through aesthetic technologies intended to seamlessly integrate humans into the programs of capitalist modernity. Revising key modernist design narratives, Savage Mind to Savage Machine provides a deep historical foundation for understanding our contemporary world.