دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سینما ویرایش: نویسندگان: Dominique Chateau سری: ISBN (شابک) : 2840494248, 9782840494249 ناشر: سال نشر: تعداد صفحات: 61 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 11 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Sartre et le cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سارتر و سینما نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ژان پل سارتر در تمام زندگی خود عاشق سینما بود. او لال را می پرستید، بدون اکراه با دگردیسی صوتی آن سازگار شد و در هر حال، همیشه با بعد محبوب این هنر همدردی می کرد. سارتر و سینما می خواهند قبل از هر چیز به این سینمافیلی که گواه نثر درخشان کلمات است ادای احترام کنند. همچنین سهم فیلمنامه نویسی سارتر را بررسی می کند که کمتر درخشان، اما خالی از علاقه نیست، و سهم قابل توجه او در تئوری فیلم در نوشته های اولیه اش. در نهایت، او این بررسی اجمالی را با در نظر گرفتن فرضیه یک فلسفه سینمای سارتری از دو زاویه تکمیل می کند: اعتقاد خود فیلسوف به این که این یک هنر سرنوشت سازی است، برخلاف اقتضای زندگی. از سوی دیگر، معدود مضامین سارترایی که مستقل از سینما تصور میشوند، اما قدرتشان این امکان را فراهم میآورد که افق این فلسفه هنر هفتم را که او متوجه نشده بود، گسترش دهد.
Toute sa vie, Jean-Paul Sartre a profondément aimé le cinéma. Il a adoré le muet, s'est adapté non sans réticences à sa métamorphose sonore et, en tout cas, a toujours sympathisé avec la dimension populaire de cet art. Sartre et le cinéma veut d'abord rendre hommage à cette cinéphilie dont témoigne la prose étincelante des Mots. Il examine aussi la contribution scénaristique de Sartre, moins brillante, mais non dénuée d'intérêt, et son apport notable à la théorie du cinéma dans ses écrits de jeunesse. Il complète enfin ce survol en envisageant l'hypothèse d'une philosophie sartrienne du cinéma par deux biais : la conviction du philosophe même qu'il s'agit d'un art du destin, à l'opposite de la contingence de la vie ; d'autre part, les quelques thèmes sartriens, conçus indépendamment du cinéma, mais dont la puissance permet d'élargir l'horizon de cette philosophie du Septième art qu'il n'a pas réalisée.