Samuel Beckett

ساموئل بکت نویسنده (1906-1989) به خاطر به تصویر کشیدن دنیایی از بدبختی، شکست و پوچی در بسیاری از نمایشنامه‌ها، رمان‌ها، داستان‌های کوتاه و شعرش مشهور است. با این حال، ناامیدی در آثار او هرگز مطلق نیست، در عوض با طنز سیاه و اراده تسلیم ناپذیر برای تحمل در هم آمیخته است – ویژگی هایی که به بهترین وجه توسط مشهورترین شخصیت های او، ولادیمیر و استراگون، در نمایشنامه در انتظار گودو تجسم یافته است. > بکت خود یک نویسنده فوق‌العاده مدرن و مینیمالیستی بود که عمیقاً به زندگی‌نامه‌ها بی‌اعتماد بود و با تفسیر آسان یا تعریف واحد در برابر کبوتر شدن خود مقاومت می‌کرد. زندگی‌نامه انتقادی قابل دسترس اندرو گیبسون بر سکوت بکت غلبه می‌کند و آثار نویسنده را با دقت در رابطه با شرایط تاریخی زندگی او در نظر می‌گیرد.

در ساموئل بکت، گیبسون بکت را از ایرلند پس از استقلال به پاریس در اواخر سال 2018 دنبال می‌کند. دهه 1920، از لندن در دهه 30 تا آلمان نازی و ویشی فرانسه، و در نهایت از طریق جنگ سرد تا پاییز...

Writer Samuel Beckett (1906–89) is known for depicting a world of abject misery, failure, and absurdity in his many plays, novels, short stories, and poetry. Yet the despair in his work is never absolute, instead it is intertwined with black humor and an indomitable will to endure––characteristics best embodied by his most famous characters, Vladimir and Estragon, in the play Waiting for Godot. Beckett himself was a supremely modern, minimalist writer who deeply distrusted biographies and resisted letting himself be pigeonholed by easy interpretation or single definition. Andrew Gibson's accessible critical biography overcomes Beckett's reticence and carefully considers the writer's work in relation to the historical circumstances of his life.

In Samuel Beckett, Gibson tracks Beckett from Ireland after independence to Paris in the late 1920s, from London in the '30s to Nazi Germany and Vichy France, and finally through the cold war to the fall...