Russian Hajj: Empire and the Pilgrimage to Mecca

در اواخر قرن نوزدهم، در نتیجه فتح امپراتوری و انقلاب تحرک، روسیه به چهارراه حج تبدیل شد، زیارت سالانه مسلمانان به مکه. حج روسیه اولین کتاب به هر زبانی در مورد حج تحت حکومت تزاری و شوروی، داستان چگونگی تلاش مقامات تزاری برای کنترل و مشارکت در حمل و نقل انبوه حج روسیه را بازگو می کند، و آن را نه تنها به عنوان یک مسئولیت می دیدند. ، بلکه یک فرصت است. با توجه به موقعیت برجسته کلیسای ارتدکس، حمایت از حج به عنوان یک موضوع نظارت و کنترل دولتی بحث برانگیز بود. اما به دلیل سیاست روسیه مبنی بر مدارا با اسلام، حج را نمی‌توان نادیده گرفت یا ممنوع کرد. حج به عنوان یک پدیده فرامرزی و مهاجر، ترس مقامات را از بیماری های عفونی، شورش اسلامی و درگیری های بین قومی برانگیخت، اما کین به طور مبتکرانه استدلال می کند که این امر همچنین باعث ایجاد تفکر جدیدی در دولت در مورد سودمندی مسلمانان امپراتوری و شبکه های جهانی آنها شد. .

حج روسیه برای اولین بار زیرساخت های گسترده حج بین المللی روسیه را با خانه های اقامتی، کنسولگری، \"کشتی بخار حجاز\" و خدمات راه آهن مستقیم نشان می دهد. کین در داستانی که به دقت از قطعات پراکنده بازسازی شده است، از اسناد آرشیوی و خاطرات حج گرفته تا روزنامه های ترک زبان، استدلال می کند که روسیه زیرساخت های حج خود را نه تنها برای کنترل و محدود کردن زیارت، همانطور که محققان قبلی استدلال کرده اند، بلکه برای هدایت آن به زیارت ساخته است. به نفع دولت و امپراتوری است. حمایت روسیه از حج همچنین در مورد سرمایه گذاری بر تحرک انسان برای کسب درآمدهای جدید برای دولت و شرکت های حمل و نقل آن و ادعای شبکه های اسلامی برای توجیه گسترش روسیه بود.

In the late nineteenth century, as a consequence of imperial conquest and a mobility revolution, Russia became a crossroads of the hajj, the annual Muslim pilgrimage to Mecca. The first book in any language on the hajj under tsarist and Soviet rule, Russian Hajj tells the story of how tsarist officials struggled to control and co-opt Russia's mass hajj traffic, seeing it not only as a liability, but also an opportunity. To support the hajj as a matter of state surveillance and control was controversial, given the preeminent position of the Orthodox Church. But nor could the hajj be ignored, or banned, due to Russia's policy of toleration of Islam. As a cross-border, migratory phenomenon, the hajj stoked officials' fears of infectious disease, Islamic revolt, and interethnic conflict, but Kane innovatively argues that it also generated new thinking within the government about the utility of the empire's Muslims and their global networks.

Russian Hajj reveals for the first time Russia's sprawling international hajj infrastructure, complete with lodging houses, consulates, "Hejaz steamships," and direct rail service. In a story meticulously reconstructed from scattered fragments, ranging from archival documents and hajj memoirs to Turkic-language newspapers, Kane argues that Russia built its hajj infrastructure not simply to control and limit the pilgrimage, as previous scholars have argued, but to channel it to benefit the state and empire. Russian patronage of the hajj was also about capitalizing on human mobility to capture new revenues for the state and its transport companies and laying claim to Islamic networks to justify Russian expansion.