دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: روسیه ویرایش: نویسندگان: Angela Stent سری: ISBN (شابک) : 0691059659, 9781400813513 ناشر: Princeton University Press سال نشر: 1998 تعداد صفحات: 324 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Russia and Germany Reborn به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روسیه و آلمان متولد شدند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ملتهای جهان میتوانند دستخوش تغییرات بزرگی شوند، در حالی که هنوز در معرض ملاحظات علمی هستند که آنجلا ای استنت در روسیه و آلمان، تولد دوباره / اتحاد، فروپاشی شوروی، و اروپای جدید مشاهده میکند (انتشارات دانشگاه ییل، 1999). ). کسانی که دولت بوش را متهم میکنند که سیاستی را اتخاذ کرده است که نیاز به پیروزی آمریکا در عراق را تنها برای افزایش محبوبیت تلاشی که شامل نوشتن سرمقالههای *ما*عراقیها* توسط پرسنل نظامی در روزنامههای عراقی میشود تا به عراقیها بگوید. باید فکر کرد که ممکن است علاقه مند به این باشد که چگونه ملاحظات داخلی واقعی در اتحاد جماهیر شوروی مانع از پیروی گورباچف و شواردنادزه از توصیه های کسانی در روسیه می شوند که یک عمر را در مخالفت با اتحاد مجدد آلمان صرف کرده بودند. همانطور که "کشورهای بالتیک به طور فزاینده ای در مورد حق خود برای مستقل شدن قاطعانه تر شدند" (ص. 123)، منتقدان تندرو گورباچف "از نهادهایی مانند حزب کمونیست، KGB، و ارتش که منابع قهری داشتند آمدند. در دسترس اصلاح طلبان نبود و بنابراین گورباچف را بیشتر تهدید می کرد.» (ص 123). سیاست در اتحاد جماهیر شوروی به سمت یک انشعاب آشکار پیش می رفت: در واقع، کلید درک فقدان یک استراتژی مذاکره منسجم در طرف شوروی در طول هفت ماه اول سال 1990، بحران داخلی فزاینده در داخل اتحاد جماهیر شوروی است. در این زمان، گورباچف بسیاری از اصلاح طلبانی را که در ابتدا از خود دور کرده بودند، بیگانه کرده بود. از برنامه های او حمایت کردند.آنها احساس کردند که او به وعده هایش خیانت کرده است و بیش از حد به تسلط حزب کمونیست و تفکر "قدیمی" وابسته است.بسیاری از منتقدان برجسته اصلاح طلب گورباچف مشاغل سیاسی را در فدراسیون روسیه انتخاب کرده بودند. در ماه مارس، بوریس یلتسین، همکار سابق و اکنون دشمن گورباچف را به عنوان رئیس جمهور خود انتخاب کرده بودند.منتقدان اصلاح طلب گورباچف بر روی مسئله ملی - تمایل جمهوری های تشکیل دهنده اتحاد جماهیر شوروی، روسیه و غیرروس برای استقلال - برای بحث و گفتگو تمرکز کردند. در نهایت، در کنگره بیست و هشتم حزب در ماه ژوئیه، یلتسین و متحدانش حزب کمونیست را ترک کردند و علیه گورباچف اعلام جنگ آشکار کردند.» (ص. 122-123). به زودی انتخاباتی در عراق برگزار خواهد شد، شاید مشخص شود که چه کسی برای چهار سال آینده در آنجا حضور خواهد داشت، اما احتمالاً با ایجاد شرایطی که در آن هرکسی که انتخاب میشود، خود را در مارپیچی بیشتر شبیه فروپاشی شوروی میبیند تا مانند آلمانی که دوباره متولد شده است. علاقه آمریکا به حفظ عراق به عنوان کشوری در مخالفت با ایران احتمالاً یک تلفات اولیه خواهد بود، زیرا حاکمان جدید عراق به احتمال زیاد با ایران و میلیون ها زائر نسبت خویشاوندی پیدا می کنند تا با آمریکا و هزاران سرباز، مزدور و مزدور. مقامات سفارت، که برخی از آنها ممکن است مخفیانه برای سیا کار کنند، به دلیل عدم حضور سایر آمریکایی ها در منطقه. روسیه و آلمان REBORN از معاهده راپالو در سال 1922 یاد می کند، زمانی که کمیسر امور خارجه اتحاد جماهیر شوروی، گئورگی چیچرین، موفق شد والتر راتناو، وزیر امور خارجه آلمان را متقاعد کند که به جای توافق با غرب، یک معاهده جداگانه آلمان و شوروی امضا کند. قدرت هایی که در نزدیکی لوکارنو در حال مذاکره بودند.» (ص 6). این امر صرفاً برای ازسرگیری روابط کامل دیپلماتیک، لغو ادعاهای متقابل و اعطای وضعیت مطلوب ترین ملت فراهم شد و از همکاری مخفی نظامی جدا بود، اما برای قدرت های غربی نمادی از اقدام نهایی بود. خیانت -- دولت شوروی در اولین پیروزی دیپلماتیک خود با آلمان معامله جداگانه ای انجام داد و آلمان را متقاعد کرد که همسایگان غربی و شرقی خود را رد کند و با روسیه به ضرر امنیت اروپا همکاری کند.» (ص 7). سیاست آمریکا در خاورمیانه تأکید زیادی بر پذیرش اسرائیل به عنوان یک کشور داشته است، ابتدا توسط مصر، سپس من کمی مبهم هستم که اردن در این ترکیب چقدر خوب است. صد سال پیش تعداد یهودیان در بغداد بیشتر از اورشلیم بود، اما عراقیهایی که شایعههایی مبنی بر بازگشت یهودیان به بغداد به محض حل شدن اوضاع را منتشر میکردند، بیشتر از انتظارات مثبت، باعث ایجاد تعجب میشدند. آزادی به این معناست که سیاست غیررسمی ممکن است تعیین کند که آیا جنگ علنی وجود دارد یا فقط یک سری رای در پارلمان در مورد هیچ چیز به جایی نمی رسد. آیا امکان تصویب بودجه بدون اتخاذ برخی تصمیمات کلیدی در مورد امنیت وجود خواهد داشت، نوعی از ایمنی که آمریکا بیش از حد آن را وقف خودپسندی سیاسی برای عراقی ها کرده است؟ زمانی که تصمیمات دولتی در جهت گیری های سیاسی مانند مالیات ثابت، تبلیغ جهان و شکایت از اینکه دادستان های مستقل سیاست را جرم انگاری می کنند، محققان باید سوالاتی را مطرح کنند. در واقع، این کتاب در مورد «380000 سرباز شوروی و وابستگان آنها در خاک جمهوری دموکراتیک آلمان؛ حقوق چهار قدرت بر برلین و آلمان؛ و احتمال توقف مذاکرات کنترل تسلیحات، اعم از هسته ای و متعارف، است که غرب مشتاق به نتیجه رسیدن آن بود.» (ص 123). فقط برای من جالب است که ما آن زمان بسیار باهوش تر از الان بودیم.
The nations of the world are capable of undergoing great changes, while still being subject to the kind of scholarly considerations that Angela E. Stent observes in RUSSIA AND GERMANY REBORN / UNIFICATION, THE SOVIET COLLAPSE, AND THE NEW EUROPE (Yale University Press, 1999). Those who would accuse the Bush administration of adopting a policy proclaiming the need for an American victory in Iraq solely to boost the popularity of an endeavor which involved military personnel writing *we*Iraqis* editorials to be planted in Iraqi newspapers to tell Iraqis what they ought to be thinking might be interested in how actual domestic considerations in the Soviet Union prevented Gorbachev and Shevardnadze from following the advice of those in Russia who had spent a lifetime opposing German reunification. As "the Baltic states became increasingly assertive about their right to become independent" (p. 123), the hardline critics of Gorbachev "came from institutions such as the Communist Party, the KGB, and the military, which had coercive resources not available to the reformers, and were thus more threatening to Gorbachev." (p. 123). Politics in the Soviet Union was heading for an open split: "Indeed, the key to understanding the lack of a coherent negotiating strategy on the Soviet side during the first seven months of 1990 is the growing domestic crisis within the Soviet Union. By this time, Gorbachev had alienated many of the reformers who had initially supported his programs. They felt that he had betrayed his promises and remained too wedded to the domination of the Communist Party and to `old' thinking. Many of Gorbachev's leading reformist critics had opted for political careers within the Russian Federation, whose newly elected legislature had in March chosen Boris Yeltsin, former colleague and now Gorbachev nemesis, as their president. Gorbachev's reformist critics focused on the national question--the desire of the constituent republics of the USSR, Russian and non-Russian, for independence--to argue their case against the Soviet leader. Eventually, at the Twenty-eighth Party Congress in July, Yeltsin and his allies left the Communist Party, declaring open warfare on Gorbachev." (pp. 122-123). There will soon be elections in Iraq, perhaps determining who will call the shots there for the next four years, but possibly setting up a situation in which everyone elected will find themselves caught in a spiral more like the Soviet collapse than like Germany reborn. America's interest in maintaining Iraq as a state in opposition to Iran is likely to be an early casualty, as the new rulers of Iraq are far more likely to find kinship with Iran and millions of pilgrims than with America and thousands of soldiers, mercenaries, and embassy officials, some of whom might work undercover for the CIA, due to the lack of other Americans in the area. RUSSIA AND GERMANY REBORN mentions the Treaty of "Rapallo in 1922, when the Soviet commissar of foreign affairs, Georgi Chicherin, managed to persuade the reluctant German Foreign Minister Walter Rathenau to sign a separate German-Soviet treaty instead of an agreement with the Western powers who were negotiating in nearby Locarno." (p. 6). "It provided merely for the resumption of full diplomatic relations, the cancellation of mutual claims, and the granting of most-favored-nation status, and it was separate from the secret military collaboration. Yet it symbolized for the Western powers the ultimate act of perfidy--the Soviet state, in its first diplomatic triumph, making a separate deal with Germany, persuading Germany to reject its western and eastern neighbors and collaborate with Russia to the detriment of European security." (p. 7). American policy in the Middle East has placed a lot of emphasis on getting Israel accepted as a state, first by Egypt, then I'm a little fuzzy on how well Jordan is in this mix. A hundred years ago there were more Jews in Baghdad than in Jerusalem, but Iraqis spreading rumors that Jews will return to Baghdad as soon as things settle down are more likely to raise eyebrows than positive expectations. Freedom means that unofficial politics might well determine whether there is open warfare or just a series of votes in parliament about nothing going nowhere. Will it be possible for a budget to be adopted without making some key decisions about security, the kind of safety which America has been far too dedicated to political solipsism to provide to Iraqis? Scholars ought to be raising questions when governmental decisions are pushed in political directions like flat tax, propagandizing the world, and the complaint that independent prosecutors criminalize politics. Actually, this book is about "380,000 Soviet troops and their dependents on GDR soil; four-power rights over Berlin and Germany; and the possibility of stalling arms control talks, both nuclear and conventional, that the West was anxious to conclude." (p. 123). It just strikes me that we were so much more intelligent then, than now.
000_FrontMatter......Page 1
001_Chapter 1......Page 19
002_Chapter 2......Page 36
003_Chapter 3......Page 59
004_Chapter 4......Page 92
005_Chapter 5......Page 133
006_Chapter 6......Page 175
007_Chapter 7......Page 209
008_Chapter 8......Page 228
009_Chapter 9......Page 257
010_BackMatter......Page 271