Run-time Models for Self-managing Systems and Applications

این جلد ویرایش شده بر پذیرش مدل‌های زمان اجرا برای طراحی و مدیریت سیستم‌های خودمختار تمرکز دارد. به طور سنتی، مدل‌های عملکردی نقشی محوری در طراحی سیستم‌های کامپیوتری دارند. مدل‌ها در زمان طراحی برای پشتیبانی از برنامه‌ریزی ظرفیت زیرساخت فیزیکی و تجزیه و تحلیل اثرات و معاوضه‌های انتخاب‌های مختلف معماری استفاده می‌شوند. همچنین می‌توان از مدل‌ها در زمان اجرا برای ارزیابی انطباق سیستم در حال اجرا با توجه به مدل‌های زمان طراحی، برای اندازه‌گیری پارامترهای عملکرد واقعی سیستم برای پر کردن شکاف بین طراحی و زمان اجرا استفاده کرد. مدل‌ها در زمان اجرا همچنین می‌توانند انطباق توافق‌نامه‌های سطح خدمات را ارزیابی کنند و پیکربندی مجدد سیستم‌های خودکار را راه‌اندازی کنند. مدل‌های زمان اجرا مورد توجه زیادی قرار گرفته‌اند، زیرا، به عنوان مثال، مدیریت توان پردازنده‌ها و مدیریت منابع در سیستم‌های مجازی‌شده را می‌توان در مقیاس‌های زمانی دانه‌بندی بسیار ظریفی فعال کرد. در چنین شرایطی، تکنیک‌های عملکرد سنتی که وضعیت پایدار سیستم‌ها را ارزیابی می‌کنند، ممکن است تنها یک تخمین تقریبی از رفتار سیستم ارائه دهند و برای واکنش به نوسانات بار کاری مؤثر نباشند. این کتاب شامل تکنیک ها و راه حل های پیشرفته برای تخمین زمان اجرا عملکرد سیستم های خودمختار، تجزیه و تحلیل شرایط گذرا و کاربرد آنها در محیط های نمونه اولیه پیشرفته است.

This edited volume focuses on the adoption of run-time models for the design and management of autonomic systems. Traditionally, performance models have a central role in the design of computer systems. Models are used at design-time to support the capacity planning of the physical infrastructure and to analyze the effects and trade-offs of different architectural choices. Models may also be used at run-time to assess the compliance of the running system with respect to design-time models, to measure the real system performance parameters to fill the gap between design and run-time. Models at run-time can also assess the compliance of service level agreements and trigger autonomic systems re-configuration. Run-time models are receiving great interest, since, e.g., power management of CPUs and resource management in virtualized systems can be actuated at very fine grain time scales. In such situations, traditional performance techniques evaluating the systems steady state may provide only a rough estimate of system behavior and are not effective to react to workload fluctuations. This book includes advanced techniques and solutions for the run-time estimation of autonomic systems performance, the analysis of transient conditions and their application in advanced prototype environments.