Rules of Use: Language and Instruction in Early Modern England

ما این را مسلم می دانیم که می توانیم از کلمات به درستی استفاده کنیم - مناسب، معنی دار، حتی زیبا. و با این حال، توجیه یا توضیح اینکه چه چیزی یک کاربرد خاص را «مناسب» می‌کند، بسیار دشوار است. با توجه به اینکه درستی توسط هوس‌های غیرقابل پیش‌بینی زمینه‌های تکرار نشدنی تعیین می‌شود، نمی‌توان یک قاعده مطلق را تدوین کرد که بگوید چه چیزی در هر موقعیتی مناسب است.

در چهار مطالعه موردی خود از متون اشام، پوتنهام، مولکاستر، و اولین نویسندگان فرهنگ لغت انگلیسی، قوانین استفاده روشی را نشان می دهد که مربیان مدرن اولیه در تلاش برای بیان آن بودند. چنین قاعده‌ای در حالی که توجه داشته باشیم که استفاده صحیح را نه می‌توان با هیچ قاعده‌ای مشخص کرد و نه به طور قطعی در مثال‌هایی توصیف کرد.

با استفاده از فلسفه لودویگ ویتگنشتاین و خوانش تأثیرگذار استانلی کاول از آن، قوانین of Use استدلال می‌کند که مربیان مدرن اولیه درگیر یک مشکل شک‌آمیز شدند: وقتی می‌بینند چنین قاعده‌ای قابل بیان نیست، با آرزوی فرمول‌بندی قاعده قطعی استفاده صحیح، دستورالعمل‌های خودشان نامشخص و فاقد اطمینان به نظر می‌رسند. /p>

We take it for granted that we can use words properly – appropriately, meaningfully, even decorously. And yet it is very difficult to justify or explain what makes a particular use "proper." Given that properness is determined by the unpredictable vagaries of unrepeatable contexts, it is impossible to formulate an absolute rule which tells what is proper in every situation.

In its four case studies of texts by Ascham, Puttenham, Mulcaster, and the first English dictionary writers, Rules of Use shows the way in which early modern pedagogues attempted to articulate such a rule whilst being mindful that proper use can neither be determined by any single rule, nor definitively described in examples.

Using the philosophy of Ludwig Wittgenstein, and Stanley Cavell's influential reading of it, Rules of Use argues that early modern pedagogues became entangled in a sceptical problem: aspiring to formulate a definitive rule of proper use, their own instruction begins to appear uncertain and lacking in assurance when they find such a rule cannot be expressed.