Route 66: The Highway and Its People

ایالات متحده بزرگراه 66 همیشه با جاده های دیگر متفاوت بود. مسیر 66 در طول دهه‌هایی که به مسافران آمریکایی خدمت می‌کرد، موضوع یک رمان مشهور جهانی، یک فیلم برنده اسکار، یک آهنگ موفق و یک برنامه تلویزیونی طولانی شد. دال بتنی 2000 مایلی نیز به یک وسواس هفت ساله برای سوزان کروسه کلی و کوئینتا اسکات تبدیل شد. آنها مسیر 66 را طی کردند، از ساختمان‌ها عکس گرفتند، درها را زدند و با افرادی که ساختمان‌ها را ساخته بودند و کسب‌وکارهای بزرگراه را اداره می‌کردند، مصاحبه کردند. اسکات و کلی با تکیه بر سنت شفاهی آمریکایی‌های روستایی که در لبه مسیر قدیمی 66 زندگی می‌کردند، داستان بزرگراهی را که در تولسا، اوکلاهاما طراحی شده بود، گردآوری کرده‌اند. شیکاگو را به لس آنجلس مرتبط کرد. و در تحولات اجتماعی بزرگ اوایل قرن بیستم نقش داشته است.

کلی با استفاده از سخنان خود مردم و اسنادی که از خود به جا گذاشته اند، تغییرات زندگی مسیر 66 را از خاک و شن شرح می دهد. روزها تا زمانی که تکنولوژی جدید و سبک های مختلف زندگی حکم کردند که آن را به شهرهای کوچکی که در طول سی سال پرورش داده بود رها کنند.

مقاله عکاسی اسکات چهره آن 66 نفر را نشان می دهد و به آن می پردازد. احساسی از آنچه که امروزه در امتداد بزرگراه قدیمی دیده می شود، از معماری بزرگراهی منتخب گرفته تا مزارع غلات دشت ایلینوی، درختان بادگیر غرب اوکلاهاما، خلأ نیومکزیکو، و اسکله شلوغی که بزرگراه به لبه ختم می شود. از اقیانوس آرام.

مسیر 66 از تاریخ شفاهی و عکاسی به عنوان مبنایی برای مطالعه انسانی مشهورترین جاده این کشور استفاده می کند. زمان‌ها، تاریخ‌ها، مکان‌ها و وقایع تاریخی با کلمات مردان و زنانی که در آنجا بودند توصیف می‌شوند: رانندگی در بزرگراه، پختن همبرگر، ایجاد سفال و پمپاژ گاز. به همان اندازه که بتن، شن، و قیر در یک قوس گسترده از شیکاگو به سانتا مونیکا پخش شده است، این افراد مسیر 66 هستند. داستان ها و پرتره های آنها زندگی نامه بزرگراه است.

U.S. Highway 66 was always different from other roads. During the decades it served American travelers, Route 66 became the subject of a world-famous novel, an Oscar-winning film, a hit song, and a long running television program. The 2,000 mile concrete slab also became a seven-year obsession for Susan Croce Kelly and Quinta Scott. They traveled Route 66, photographing buildings, knocking on doors, and interviewing the people who had built the buildings and run the businesses along the highway. Drawing on the oral tradition of those rural Americans who populated the edge of old Route 66, Scott and Kelly have pieced together the story of a highway that was conceived in Tulsa, Oklahoma; linked Chicago to Los Angeles; and played a role in the great social changes of the early twentieth century.

Using the words of the people themselves and documents they left behind, Kelly describes the life changes of Route 66 from the dirt-and-gravel days until the time when new technology and different life-styles decreed that it be abandoned to the small towns it had nurtured over the course of thirty years.

Scott's photographic essay shows the faces of those 66 people and gives a feeling of what can be seen along the old highway today, from the seminal highway architecture to the grainfields of the Illinois prairie, the windbent trees of western Oklahoma, the emptiness of New Mexico, and the bustling pier where the highway ends on the edge of the Pacific Ocean.

Route 66 uses oral history and photography as the basis for a human study of this country's most famous road. Historic times, dates, places, and events are described in the words of men and women who were there: driving the highway, cooking hamburgers, creating pottery, and pumping gas. As much as the concrete, gravel, and tar spread in a sweeping arc from Chicago to Santa Monica, those people are Route 66. Their stories and portraits are the biography of the highway.