Romantic Writing and Pedestrian Travel

نوشتن عاشقانه و سفر عابر پیاده کاوشی در رابطه بین راه رفتن و نوشتن است. رابین جارویس در اینجا صحنه پیاده روی را، هم در بریتانیا و هم در قاره، در دهه 1790 بازسازی می کند و ذهنیت و انگیزه های مسافران عابر پیاده اولیه را تحلیل می کند. او سپس به تأثیر این انقلاب فرهنگی بر خلاقیت نویسندگان اصلی رمانتیک می پردازد و به ویژه بر ویلیام و دوروتی وردزورث، کلریج، کلر، کیتس، هازلیت و هانت تمرکز می کند. جارویس در خوانش‌هایی که بحث‌های جاری پیرامون ادبیات و سفر، زیبایی‌شناسی منظره، بوم‌شناسی، شاعرانگی جنسیت، و مادی بودن گفتمان رمانتیک را درگیر می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه راه رفتن نه تنها به وسیله‌ای قدرتمند برای اعطای حق خود، بلکه به کانون انرژی‌های متنی بی‌قرار تبدیل شد. .

Romantic Writing and Pedestrian Travel is an exploration of the relationship between walking and writing. Robin Jarvis here reconstructs the scene of walking, both in Britain and on the Continent, in the 1790s, and analyses the mentality and motives of the early pedestrian traveller. He then discusses the impact of this cultural revolution on the creativity of major Romantic writers, focusing especially on William and Dorothy Wordsworth, Coleridge, Clare, Keats, Hazlitt and Hunt. In readings which engage current debates around literature and travel, landscape aesthetics, ecocriticism, the poetics of gender, and the materiality of Romantic discourse, Jarvis demonstrates how walking became not only a powerful means of self-enfranchisement but also the focus of restless textual energies.