Roman Mornings

نویسنده در مقدمه خود می نویسد که غروب لحظه جادویی برای سرگردانی در رم است: \"این لحظه ای است که می توان شهر حالات متضاد را همانطور که همیشه بوده و هنوز هم هست ، نفرت انگیز و مقدس ، شریر و عاقل ببیند. بت پرست و پاپی، گاهی آنقدر زیبا که به سختی قابل تحمل است، و همیشه کاملاً غیرقابل درک است. آن لحظه عالی برای راپسودی کردن و ادای احترام، حمله نهایی به راز پنهان زوال ابدی روم و فریب خوردن خوشمزه است. از طرف دیگر صبح زود بیشتر هدف ماست، زیرا اصلاً عاشقانه نیست.\"

صبح زود برای لیز-میلن هشت ساختمان رومی را روشن می کند – از پانتئون غم انگیزی که برای اولین بار ساخته شد. توسط مارکوس آگریپا در 27 پ.م. به فواره تروی، که آبهای آن توسط همان آگریپا از طریق قنات به رم آورده شد، اما اتمام آن باید در انتظار قرن هجدهم بود – که به نظر نویسنده آثار معماری سرآشپز شهر هستند. او می گوید همه آنها ...

The author writes in his introduction that evening is the magical moment to wander about Rome: "That is the moment to see the city of conflicting moods as it always has been and still is, hateful and holy, wicked and wise, pagan and papal, sometimes so beautiful that it is scarcely to be endured, and always quite inscrutable. That is the supreme moment to rhapsodize and pay homage, to make the final assault upon the hidden secret of Rome's eternal decay, and to be deliciously deceived... The early morning on the other hand is more to our purpose, for it is not at all romantic."

The early morning serves to light for Lees-Milne the eight Roman buildings–from the somber Pantheon first built by Marcus Agrippa in 27 B.C. to the Trevi fountain, whose waters were brought to Rome via aqueduct by the same Agrippa, but whose completion had to await the eighteenth century–that are in the author's opinion the chef architectural monuments of the city. All of them, he says, are...