Roman Eyes: Visuality and Subjectivity in Art and Text

در چشم های رومی، یاس السنر به دنبال درک روش های متعددی است که هنر در روم باستان شرایط را برای مشاهده خود فرموله می کرد و در نتیجه در ساخت ذهنیت شریک بود. در امپراتوری روم.

السنر از طیف وسیعی از مواد بصری، از مجسمه‌سازی و نقاشی‌های دیواری گرفته تا سکه‌ها و مجسمه‌های سفالی استفاده می‌کند. او زمینه های مختلف استفاده از تصاویر را بررسی می کند، از مذهبی گرفته تا فضول، از داخلی تا برانداز. او تصاویری را در کنار و بر خلاف سنت ادبی غنی جهان یونانی-رومی، از جمله سفرنامه‌نویسی، داستان‌های منثور، طنز، شعر، اسطوره‌شناسی و گزارش‌های زیارتی می‌خواند. تصویر شگفت‌انگیزی که ظاهر می‌شود، طرز فکر رومی‌ها را هنگام مشاهده هنر نشان می‌دهد - مشغله‌ها و نظریه‌های آنها، تعصبات فرهنگی و باورهای ضعیف.

چشم‌های رومی تاریخچه ای از هنر عمومی رسمی نیست - مجسمه های یادبود، طاق ها و ساختمان هایی که ما معمولاً با روم باستان مرتبط می کنیم و تمایل به تسلط بر این حوزه دارند. در عوض، السنر به اشیای کوچکتر مورد استفاده یا نمایش داده شده در محیط های خصوصی و مراسم مذهبی بسته نگاه می کند، از جمله ملیله، عاج، محراب، جواهرات، و حتی ظروف نقره. در بسیاری از موارد، او بر آثار هنری تمرکز می‌کند که دیگر وجود ندارند و پنجره‌ای نادر به زندگی زیبایی‌شناختی و مذهبی رومیان باستان ارائه می‌کند.

In Roman Eyes, Jas Elsner seeks to understand the multiple ways that art in ancient Rome formulated the very conditions for its own viewing, and as a result was complicit in the construction of subjectivity in the Roman Empire.

Elsner draws upon a wide variety of visual material, from sculpture and wall paintings to coins and terra-cotta statuettes. He examines the different contexts in which images were used, from the religious to the voyeuristic, from the domestic to the subversive. He reads images alongside and against the rich literary tradition of the Greco-Roman world, including travel writing, prose fiction, satire, poetry, mythology, and pilgrimage accounts. The astonishing picture that emerges reveals the mindsets Romans had when they viewed art--their preoccupations and theories, their cultural biases and loosely held beliefs.

Roman Eyes is not a history of official public art--the monumental sculptures, arches, and buildings we typically associate with ancient Rome, and that tend to dominate the field. Rather, Elsner looks at smaller objects used or displayed in private settings and closed religious rituals, including tapestries, ivories, altars, jewelry, and even silverware. In many cases, he focuses on works of art that no longer exist, providing a rare window into the aesthetic and religious lives of the ancient Romans.