Rogues' Gallery The Secret History of the Moguls and the Money that Made the Metropolitan Museum

"تقریباً پشت هر نقاشی یک ثروت است و پشت آن یک گناه یا جنایت."
با این کلمات به عنوان نقطه شروع، مایکل گروس، وقایع نگار برجسته ثروتمندان آمریکایی، کار را آغاز می کند. اولین نگاه مستقل و غیرمجاز به حماسه بزرگترین موزه کشور، موزه متروپولیتن هنر. گراس در این پی‌گیری بی‌پایان سرگرم‌کننده بر تاریخ اجتماعی پرفروش خود پارک ۷۴۰، سایه‌های رازداری را که مدت‌هاست جاه‌طلبی‌ها و مانورهای فرهنگی و بشردوستانه طبقه بالا را پوشانده است، کنار می‌کشد. و او پرتره ای آشکار از چهره ای پنهان از ثروت و قدرت آمریکایی ترسیم می کند.

متروپولیتن، گروس می نویسد، «یک آزمایش بزرگ کیمیاگری است که بدترین ویژگی های انسان را تغییر می دهد - اسراف، شهوت، پرخوری، اکتساب. حسادت، بخل، حرص و طمع، خودپرستی، و غرور - به بهترین شکل، تبدیل گناهان مرگبار به گنجی گرانبها. این کتاب کل تاریخ 138 ساله Met را پوشش می دهد و بر رنگارنگ ترین شخصیت های موزه تمرکز دارد. گالری Rogues که با مدیر اردک لنگ فیلیپ دو مونتبلو، باسابقه‌ترین رهبر موزه که در نهایت در سال 2008 کنار رفت کارگردان، لوئیجی پالما دی سنولا، یک فیلم ساختگی حماسی متولد ایتالیا، که میراث او گنجینه ای از آثار باستانی غارت شده است که برخی از آنها امروزه به نمایش گذاشته شده است. جان پیرپونت مورگان، بزرگ‌ترین سرمایه‌دار و مجموعه‌دار هنر زمان خود، که موزه را از بازیچه تعداد انگشت شماری آماتور ثروتمند به یک عملیات حرفه‌ای تبدیل کرد که به نوعی به منافع عمومی اختصاص داشت. جان دی. راکفلر جونیور، که هرگز در هیچ مقام رسمی به متات خدمت نکرد، اما در طول رکود بزرگ، ثابت کرد که تنها مردی بود که مایل و به اندازه کافی ثروتمند بود که خیرخواه آن باشد، که او را به عروسک گردان پشت صحنه آن تبدیل کرد. توماس هووینگ بحث‌برانگیز، که مدیریتش در دهه‌های شصت و هفتاد، موزه‌های سراسر جهان را متحول کرد، اما Met را در هرج و مرج رها کرد. و جین انگلهارد و آنت د لا رنتا، یک تیم تگ متولی مادر و دختر که داستان‌هایشان شما را شگفت‌زده خواهد کرد (فکر کنید کازابلانکا توسط ادیت وارتون بازنویسی شده است).

با یک بازیگر مکمل شامل هنرمندان ، جاعلان و غارتگران، نابغه ها و رذل های مالی، افسران موزه (مانند رئیس آن آرتور آموری هاتون، رئیس کورنینگ گلس، که زمانی یک کتاب گرانبها و قدیمی اسلامی را پاره کرد تا آن را تکه تکه بفروشد)، متولیان (مانند جین رایتزمن) ، دختر مهمانی هالیوود تبدیل به بانوی بزرگ جامعه شد)، متصدیان (مانند دیتریش فون بوثمر سالخورده، پناهنده ای از آلمان نازی با یک ستاره برنزی برای قهرمانی که بزرگترین دستاوردهایش غارت شد)، و اهداکنندگان (مانند ایروین آنترمیر، که مجموعه هایش. وسواس فکری همسر و فرزندانش را به سوی خودکشی سوق داد) و با حضورهای کوتاه همه از سردبیران ووگ آنا وینتور و دایانا وریلند گرفته تا جانی راتن، بازیگر نقش اول سریال Sex Pistols، گالری Rogues نگاهی غنی، رضایت‌بخش، متناوب خنده‌دار و هولناک به طبقه بالای آمریکا، و شاید بزرگ‌ترین ساخته‌اش.

“Behind almost every painting is a fortune and behind that a sin or a crime.”
With these words as a starting point, Michael Gross, leading chronicler of the American rich, begins the first independent, unauthorized look at the saga of the nation’s greatest museum, the Metropolitan Museum of Art. In this endlessly entertaining follow-up to his bestselling social history 740 Park, Gross pulls back the shades of secrecy that have long shrouded the upper class’s cultural and philanthropic ambitions and maneuvers. And he paints a revealing portrait of a previously hidden face of American wealth and power.

The Metropolitan, Gross writes, “is a huge alchemical experiment, turning the worst of man’s attributes—extravagance, lust, gluttony, acquisitiveness, envy, avarice, greed, egotism, and pride—into the very best, transmuting deadly sins into priceless treasure.” The book covers the entire 138-year history of the Met, focusing on the museum’s most colorful characters. Opening with the lame-duck director Philippe de Montebello, the museum’s longest-serving leader who finally stepped down in 2008, Rogues’ Gallery then goes back to the very beginning, highlighting, among many others: the first director, Luigi Palma di Cesnola, an Italian-born epic phony, whose legacy is a trove of plundered ancient relics, some of which remain on display today; John Pierpont Morgan, the greatest capitalist and art collector of his day, who turned the museum from the plaything of a handful of rich amateurs into a professional operation dedicated, sort of, to the public good; John D. Rockefeller Jr., who never served the Met in any official capacity but who, during the Great Depression, proved the only man willing and rich enough to be its benefactor, which made him its behind-the-scenes puppeteer; the controversial Thomas Hoving, whose tenure as director during the sixties and seventies revolutionized museums around the world but left the Met in chaos; and Jane Engelhard and Annette de la Renta, a mother-daughter trustee tag team whose stories will astonish you (think Casablanca rewritten by Edith Wharton).

With a supporting cast that includes artists, forgers, and looters, financial geniuses and scoundrels, museum officers (like its chairman Arthur Amory Houghton, head of Corning Glass, who once ripped apart a priceless and ancient Islamic book in order to sell it off piecemeal), trustees (like Jayne Wrightsman, the Hollywood party girl turned society grand dame), curators (like the aging Dietrich von Bothmer, a refugee from Nazi Germany with a Bronze Star for heroism whose greatest acquisitions turned out to be looted), and donors (like Irwin Untermyer, whose collecting obsession drove his wife and children to suicide), and with cameo appearances by everyone from Vogue editors Anna Wintour and Diana Vreeland to Sex Pistols front man Johnny Rotten, Rogues’ Gallery is a rich, satisfying, alternately hilarious and horrifying look at America’s upper class, and what is perhaps its greatest creation.