Robert of Chester’s (?) Redaction of Euclid’s Elements, the so-called Adelard II Version: Volume I

لاتین \"نسخه II\" که تاکنون به آدلارد از باث نسبت داده شده است، برای اولین بار در اینجا ویرایش می شود. این متن تأثیرگذارترین متن اقلیدسی در غرب لاتین در قرن 12 و 13 بود. همانطور که تعداد زیاد نسخه‌های خطی و نقل قول‌های متعدد در سایر متون علمی و فلسفی نشان می‌دهد، این ترجمه بسیار بهتر از سه ترجمه اقلیدس که از زبان عربی در قرن دوازدهم انجام شده بود، شناخته شده بود (آدلارد از باث، نسخه اول؛ هرمان از کارینتیا؛ جرارد کرمونا). نسخه 2 اساس کار مجدد بعدی شد، که در آن اعلانات مورد استفاده قرار گرفتند، اما شواهد جدیدی ارائه شد. مهم‌ترین متن از این نوع، ویرایشی است که کامپانوس در اواخر دهه 1250 انجام داد، که در قرون وسطی بعدی به استاندارد لاتین «اقلیدس» تبدیل شد. مقدمه به این سؤالات می پردازد که نسخه دوم کی و توسط چه کسی نوشته شده است. از زمان مقاله بنیادی مارشال کلاگت (1953) به طور کلی پذیرفته شده است که نسخه دوم یکی از سه متن اقلیدس است که به آدلارد از باث نسبت داده می شود. اما مقایسه متن نسخه دوم با متن نسخه های I و III دلیل کمی یا هیچ دلیلی به دست نمی دهد که فرض کنیم آدلارد نویسنده نسخه دوم است. نسخه II باید دیرتر از نسخه I و قبل از نسخه III نوشته شده باشد. نویسنده آن با متون اقلیدس از سنت بوئتیوس و با دو مورد از متون نقل شده از عربی، نسخه اول (تقریباً مطمئناً توسط آدلارد) و نسخه هرمان از کارینتیا آشنا بود.

The Latin "Version II", till now attributed to Adelard of Bath, is edited here for the first time. It was the most influential Euclid text in the Latin West in the 12th and 13th centuries. As the large number of manuscripts and the numerous quotations in other scientific and philosophical texts show, it was far better known than the three Euclid translations made from the Arabic in the 12th century (Adelard of Bath, version I; Hermann of Carinthia; Gerard of Cremona). Version II became the basis of later reworkings, in which the enunciations were taken over, but new proofs supplied; the most important text of this kind is the redaction made by Campanus in the late 1250s, which became the standard Latin "Euclid" in the later Middle Ages. The introduction deals with the questions of when and by whom version II was written. Since Marshall Clagett's fundamental article (1953) it has been generally accepted that version II is one of three Euclid texts attributable to Adelard of Bath. But a comparison of the text of version II with those of versions I and III yields little or no reason to assume that Adelard was the author of version II. Version II must have been written later than version I and before version III; its author was acquainted with Euclid texts of the Boethius tradition and with two of those transmitted from Arabic, version I (almost certainly by Adelard) and the version by Hermann of Carinthia.