برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Robert B. Heilman: His Life in Letters

دانلود کتاب رابرت بی هیلمن: زندگی او در نامه ها

مشخصات کتاب

Robert B. Heilman: His Life in Letters

ویرایش: [Illustrated] 
نویسندگان: Edward Alexander (editor),  Richard J. Dunn (editor),  Paul Jaussen (editor)  
سری:  
ISBN (شابک) : 0295988665, 9780295988665 
ناشر: University of Washington Press 
سال نشر: 2009 
تعداد صفحات: 808
[826] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 Mb

قیمت کتاب (تومان) : 42,000

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 7

در صورت تبدیل فایل کتاب Robert B. Heilman: His Life in Letters به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب رابرت بی هیلمن: زندگی او در نامه ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب رابرت بی هیلمن: زندگی او در نامه ها

رابرت بچتولد هیلمن شخصیت بزرگ ادبی قرن بیستم بود. این مجموعه مکاتبات او شامل بیش از 600 تبادل با بیش از 100 خبرنگار، از جمله سائول بلو، کنت برک، مالکوم کاولی، ریچارد ابرهارت، چارلز جانسون، برنارد مالامود، و ویلیام کارلوس ویلیامز است. این نامه‌ها زندگی حرفه‌ای هیلمن را از زمانی که او سی و شش ساله عضو گروه انگلیسی دانشگاه ایالتی لوئیزیانا بود، از سال‌های 1948 تا 1975 در دانشگاه واشنگتن تا چند سال قبل از مرگش در سال 2004 دنبال می‌کند. ادوارد الکساندر و ریچارد دان، از منصوبان او که تمام دوران حرفه‌ای خود را در دانشگاه واشنگتن گذرانده‌اند، نامه‌ها را با پل یاسن ویرایش کرده‌اند.

نمایش غنی نامه‌ها به و همچنین از هایلمن به خواننده امکان دسترسی به گفتگوهای چند دهه ای بین او و رابرت پن وارن، کلینث بروکس، جوزف اپستاین، تئودور روتکه و بسیاری دیگر. آنها حسی از شخصیت، شخصیت و دستاوردهای هایلمن در متن نامه های آمریکایی ارائه می دهند. آنها همچنین تاریخچه ای درونی از تغییراتی را که در طول شصت سال، چه خوب و چه بد، در دانشگاه های آمریکا، نقد ادبی و سیاست ادبیات رخ داد، ارائه می دهند.

در دهه 1940، هیلمن نه تنها از نو دفاع کرد. انتقادی علیه دشمنان متعدد خود، اما در نوشته خود دامنه امپراتوری خود را به تراژدی های شکسپیر گسترش داد. در دهه پنجاه، تمرکز نامه های او به دپارتمان انگلیسی دانشگاه واشنگتن معطوف شد و استعداد او برای مدیریت کارآمد، پرانرژی و تخیلی از طریق آنها طنین انداز شد. اولین باری که ریموند آلن، رئیس دانشگاه واشنگتن نامه ای از هیلمن را خواند، یادداشتی برای استاد خود نوشت: "من فلسفه این مرد را بسیار دوست دارم... آیا او رئیس عالی هنر و علوم نمی شود؟" کمتر از چهار ماه در دانشگاه بود.

او به زودی دپارتمان را تغییر داد و واشنگتن را به مرکز ملی شعر تبدیل کرد. او شجاعت و نبوغ خود را در دفاع از آزادی آکادمیک از یاهوئیسم و مک کارتیسم از خود نشان داد، از یک روتکه بیمار و غیرقابل پیش بینی (نامه ای در مورد روتکه یکی از عاقلانه ترین و شیواترین نامه هایی است که تا به حال توسط یک مدیر دانشگاه نوشته شده است) پرورش و محافظت کرد و با مطالبات برای انتصاب اعضای هیئت علمی سیاهپوست و همچنین با سیاست های پرنوسان دانشگاه در دهه شصت.

خبرنگاران عمده هایلمن - به ویژه همکارانش در واشنگتن، سولومون کاتز و اندرو هیلن - استادان دانشمند و برجسته هنر رسالت بودند. خواندن نامه‌های او و نامه‌های آن‌ها به معنای درک این است که مشاهدۀ معروف ساموئل جانسون «ما هیچ نامه‌ای در قبر دریافت نخواهیم کرد» آهی برای رهایی از مزاحمت و تعهد نبود، بلکه یک سوگواری پیش‌بینی‌کننده برای از دست دادن یک لذت عالی بود. /span>

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Robert Bechtold Heilman was a great literary figure of the twentieth century. This collection of his correspondence includes over 600 exchanges with more than 100 correspondents, among them Saul Bellow, Kenneth Burke, Malcolm Cowley, Richard Eberhart, Charles Johnson, Bernard Malamud, and William Carlos Williams. The letters follow Heilman's career from the time he was a thirty-six-year-old member of Louisiana State University's English Department, through his tenure at the University of Washington from 1948 to 1975, until a few years before his death in 2004. Two of his appointees who spent their entire careers at the University of Washington, Edward Alexander and Richard Dunn, have edited the letters with Paul Jaussen.

The rich representation of letters to as well as from Heilman gives the reader access to decades-long conversations between him and Robert Penn Warren, Cleanth Brooks, Joseph Epstein, Theodore Roethke, and many others. They provide a sense of Heilman's character, personality, and achievements in the context of American letters. They also afford an inside history of the changes that took place over sixty years, for better and worse, in American universities, literary criticism, and the politics of literature.

In the 1940s, Heilman not only defended the New Criticism against its many enemies, but in his own writing extended its imperial reach to the tragedies of Shakespeare. By the fifties, the focus of his letters shifted to the University of Washington's Department of English, and his flair for efficient, energetic, and imaginative administration resonates through them. The first time University of Washington President Raymond Allen read a letter by Heilman, he scribbled a note to his provost: "I like this man's philosophy very much . . . would he not make an excellent Dean of Arts and Sciences?" Heilman had been at the university less than four months.

He soon transformed the department, making Washington a national center for poetry. He exhibited courage and ingenuity in defending academic freedom from yahooism and McCarthyism, nurtured and protected an ailing and unpredictable Roethke (a letter about Roethke is one of the wisest and most eloquent letters ever written by a university administrator), and struggled with demands for the appointment of black faculty as well as with the volatile campus politics of the sixties.

Heilman's major correspondents - especially his Washington colleagues Solomon Katz and Andrew Hilen - were learned and articulate masters of the epistolary art. To read his letters and theirs is to understand that Samuel Johnson's famous observation "we shall receive no letters in the grave" was not a sigh of expected relief from nuisance and obligation but an anticipatory lament over the loss of a supreme pleasure.

فهرست مطالب

Contents
Acknowledgments
Editorial Practices
Introduction
1. Reading Minds and Intentions: The 1940s
2. Categories of Existence: The 1950s
3. A Mind Grappling in a New Way: The 1960s
4. The Kultur-Kampf over Literary Studies: The 1970s
5. Gains and Losses: The 1980s
6. Cast Me Not Off in Old Age: The 1990s and Beyond
Chronology
Heilman’s Correspondents
Permissions
Index