Risk Engineering: Bridging Risk Analysis with Stakeholders Values

توسعه صنعتی برای بهبود استاندارد زندگی در همه کشورها ضروری است. سلامت مردم و محیط زیست می تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر تخلیه معمول زباله ها یا حوادث باشد. مجموعه ای از حوادث بزرگ صنعتی اخیر و تأثیر آلودگی، بار دیگر نیاز به مدیریت بهتر خطرات معمول و تصادفی را برجسته کرد. علاوه بر این، وجود مخاطرات طبیعی وضعیت را در هر منطقه ای پیچیده تر می کند. در گذشته تلاش برای مقابله با این خطرات، اگر اصلاً انجام شده باشد، عمدتاً بر اساس گیاه به گیاه بوده است. برخی از گیاهان برای مدیریت مخاطرات زیست محیطی و بهداشتی به خوبی مجهز هستند، در حالی که برخی دیگر مجهز نیستند. مدیریت مخاطرات سیستم های تکنولوژیک مدرن به یک فعالیت کلیدی در کشورهای بسیار صنعتی تبدیل شده است. تصمیم گیرندگان اغلب با مسائل پیچیده ای در مورد توسعه اقتصادی و اجتماعی، صنعتی شدن و نیازهای زیرساختی مرتبط، جمعیت و برنامه ریزی کاربری زمین مواجه هستند. چنین مسائلی باید به گونه ای مورد توجه قرار گیرد که تضمین کند که سلامت عمومی مختل نمی شود یا به طور قابل توجهی تخریب نمی شود. با توجه به پیچیدگی روزافزون سیستم‌های فن‌آوری و تراکم جغرافیایی بالاتر منابع خطر دقیق، روش‌های جدید و رویکردی جدید برای این مشکلات، مدیران ریسک و برنامه‌ریزان منطقه‌ای را به چالش می‌کشد. ریسک‌های ناشی از این سیستم‌های فناوری پیچیده جدید، ذاتاً از ریسک‌هایی که مدیران ریسک در دهه‌ها پیش به آن پرداخته بودند، متفاوت است.

Industrial development is essential to improvement of the standard of living in all countries. People's health and the environment can be affected, directly or indirectly by routine waste discharges or by accidents. A series of recent major industrial accidents and the effect of pollution highlighted, once again, the need for better management of routine and accidental risks. Moreover, the existence of natural hazards complicate even more the situation in any given region. In the past effort to cope with these risks, if made at all, have been largely on a plant by plant basis; some plants are well equipped to manage environmental and health hazards, while others are not. Managing the hazards of modern technological systems has become a key activity in highly industrialised countries. Decision makers are often confronted with complex issues concerning economic and social development, industrialisation and associated infrastructure needs, population and land use planning. Such issues have to be addressed in such a way that ensures that public health will not be disrupted or substantially degraded. Due to the increasing complexity of technological systems and the higher geographical density of punctual hazard sources, new methodologies and a novel approach to these problems are challenging risk managers and regional planers. Risks from these new complex technological systems are inherently different form those addressed by the risk managers for decades ago.