Risk and Medical Decision Making

برای افرادی که به مدیریت ریسک علاقه مند هستند، فعالیت های پزشکی نشان دهنده زمینه ای محرک برای مطالعه و تفکر است. از یک سو، پیشرفت در دانش و فناوری پزشکی، خطرات بقای افراد را در غیاب ابزار تشخیصی یا درمانی مناسب کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، فناوری‌های جدید پزشکی به‌طور هم‌زمان خطرات خاص خود را ایجاد می‌کنند، گاهی اوقات صرفاً به این دلیل که تأثیرات آنها کمتر از تأثیرات قدیمی شناخته شده است. به یک معنا، هر پیشرفت پزشکی به طور همزمان خطرات جدیدی ایجاد می کند در حالی که خطرات قدیمی را از بین می برد. علاوه بر این، بر خلاف بسیاری از ریسک‌های مالی که می‌توان آنها را تقسیم کرد یا به دیگران منتقل کرد (مثلاً از طریق تنوع، بیمه یا تامین اجتماعی)، جنبه‌های شخصی ریسک‌های پزشکی اساساً تقسیم‌ناپذیر و غیرقابل انتقال هستند. در نتیجه، آنها به یک معنا بیشتر از خطرات مالی برای بیماران ریسک گریز تهدید کننده هستند. این دو واقعیت علاقه فزاینده به اقتصاد ریسک را برای حوزه های تصمیم گیری پزشکی و اقتصاد سلامت توضیح می دهد و توجیه می کند.

در ریسک و تصمیم‌گیری پزشکی، بخش 1 در مدل ابزار مورد انتظار (E-U) توسعه داده شده است و چگونگی تأثیر خطرات بیماری‌های همراه را بر "تست-درمان" معروف تجزیه و تحلیل می‌کند. آستانه ها بخش 2 به یک مدل غیر E-U خاص با همین هدف اختصاص داده شده است: چگونه می توان یک آستانه را در این زمینه تعریف کرد و چگونه یک تست تشخیصی را ارزش گذاری کرد؟ در هر یک از این دو بخش هم خطرات تشخیصی و هم خطرات درمانی در نظر گرفته شده است.

For people interested in risk management, medical activity represents a stimulating field of study and thought. On the one hand, progress in medical knowledge and technology tends to reduce the risks to survival that individuals would face in the absence of appropriate diagnostic or therapeutic instruments. On the other hand, new medical technologies simultaneously create their own specific risks, sometimes simply because their effects are less well-known than those of established ones. In a sense any medical progress simultaneously generates new risks while destroying old ones. Moreover, unlike many financial risks that can be either divided or transferred to others (e.g. through diversification, insurance or social security) the personal aspects of medical risks are by essence indivisible and non-transferable. As a result, they are in a sense more threatening than financial risks for risk averse patients. These two facts explain and justify the growing interest in risk economics for the fields of medical decision making and health economics.

In Risk and Medical Decision Making, part 1 is developed inside the expected utility (E-U) model and analyses how comorbidity risks affect the well-known "test-treatment" thresholds. Part 2 is devoted to a specific non E-U model with the same purpose: how would one define a threshold in this context and how would one value a diagnostic test? In each of these two parts both diagnostic and therapeutic risks are considered.