Risk, Protection, Provision and Policy

این جلد مروری بر تحقیقات اخیر (در حوزه جغرافیا و رشته‌های وابسته) در مورد مفهوم کلی «مکان‌های امن و در دسترس برخورد» ارائه می‌کند. بر اساس سه موضوع مرتبط به هم توسعه می یابد. بخش اول این جلد چندین فضا از بسیاری از فضاهایی که کودکان استفاده می‌کنند و مربوط به جغرافیای کودکان و نوجوانان است را بررسی می‌کند، از جمله: مرکز شهر و خانه‌های مرتفع درون شهر، فضاهای شهری در مقابل حومه و روستایی، محله‌های محلی، خانه (برای گروه‌های خاصی از کودکان و جوانان مانند کودکان کارگر خانگی در بنگلادش)، زمین‌های بازی مدرسه، خدمات (مانند پناهگاه‌های خشونت خانگی)، فضاهای طبیعی در فضای باز، و «فضای زندگی» (که در آن موسیقی و هنر در یک فضای غیر سیاسی در بوسنی و هرزگوین). بخش دوم به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه مفاهیم ایمنی، حفاظت و خطر با فراهم کردن فرصت‌های زندگی خوب برای کودکان و جوانان و فضاهای قابل دسترس که رفاه را افزایش یا کاهش می‌دهند، مرتبط می‌شوند. این بخش میانی بر بحث در مورد ریسک و نیاز به تعادل بین ریسک و ایمنی/حفاظت تاکید می کند.

بخش پایانی بر سیاستی متمرکز است که بر روی تهیه/شناسایی فضاها، ایمنی/محافظت و ریسک بنا شده است. تاکید بر این است که چگونه سیاست در سطوح مختلف (بین المللی-ملی-محلی-خانواده) به فراهم کردن فضاهای ملاقات بهتر و افزایش شانس زندگی برای کودکان و جوانان کمک می کند. این بخش همچنین سطوح مختلف سیاست گذاری مرتبط با نقاط مختلف جهان و تنظیمات منطقه ای مختلف را شناسایی می کند. شکاف بین اهداف و پیامدهای سیاستی به رسمیت شناخته شده است (مثلاً سیاست های کامبوج در مورد گردشگری یتیم خانه). بخش خط مشی شامل کمک هایی است که به برنامه ریزی، آموزش، مهاجرت، معماری، سلامت، ارتباط و شهروندی و پایداری مربوط می شود. بینش‌هایی را در مورد اینکه چگونه متخصصانی که در این زمینه‌ها کار می‌کنند، می‌توانند از طریق سیاست‌گذاری، تجربیات زندگی کودکان و جوانان و محیط‌های زندگی را بهبود بخشند، ارائه می‌کند.p>

The volume provides an overview of recent research (within geography and allied disciplines) around the overarching concept of ‘safe and accessible places of encounter’. It develops according to three interrelated themes. The first part of the volume examines several of the many spaces children use and that are relevant to the geographies of children and young people including: the city centre and inner city high rise housing, urban versus suburban and rural spaces, local neighbourhoods, the ‘home’ (for particular groups of children and young people such as child domestic workers in Bangladesh), school playgrounds, services (such as domestic violence shelters), outdoor natural spaces, and “life space” (where music and arts are presented in a non-political space in Bosnia-Herzegovina). The second part examines how notions of safety, protection and risk relate to providing children and young people with good life chances, and accessible spaces that enhance or reduce well-being. This middle section emphasises the debate about risk and the need to balance risk and safety/protection.

The final part focuses on policy that builds on the provision/identification of spaces, safety/protection and risk. The emphasis is on how policy at different levels (international-national-local-family) helps provide better spaces of encounter and enhances life chances for children and young people. This section also recognises the different levels of policy making associated with different parts of the world and different regional settings. The gap between policy intentions and outcomes is recognised (e.g Cambodia’s policies on orphanage tourism). The policy section includes contributions that relate to planning, education, migration, architecture, health, connection and citizenship, and sustainability. It provides insights into how professionals working in these fields can, through policy, enhance children’s and young people’s lived experiences and living environments.p>